مسأله ناسخ و منسوخ در قرآن مسأله بسیار مهمی است؛ ناسخ، یعنی نسخ‌کننده، و منسوخ یعنی نسخ شده یا نسخ‌شونده. اصوال در فرهنگ قرآن، هر چیزی آیه یا نشانه‌یی است از خدا، یا کلمه‌یی است از خدا؛ چرا که قرآن کلیه پدیده‌ها و اشیا را، اعم از این‌که مصنوع بشر باشند یا نباشند، به خدا نسبت می‌دهد. حتی وقتی پرنده‌یی در آسمان پرواز می‌کند، ادعا می‌کند که این را خدا نگه‌داشته است۱۸و بعد نتیجه می‌گیرد که در این آیتی است، اگر فکر کنید؛ نشانه‌یی است برای ایمان‌آورندگان، برای تفکر کنندگان، برای حق‌جویان و...
منظور پدر این است که اگر هم فی‌الواقع از جهت نفس شکل و سازماندهی شبیه هستند، به‌هرحال پدیده ناسخ، نوتر و پیچیده‌تر است و یک نوع برتری خواهد داشت. در غیراین صورت ـ نتیجه‌گیری می‌کند ـ هر چه باشد، نباید ناسخ و منسوخ از همه جهت، مانند هم باشند: »و گرنه نسخ بدون علت وداعی، با حکمت درست در نمی‌آید«.
