جهت داری به‌مفهوم بن‌بست شکنی ً دقیقاً این جهت داری به‌معنی بن‌بست شکستن هم هست. مثل همان راننده‌ٔ که گفتیم، از آنجایی که جهت مشخصی دارد، موانع راه را با هر پیچ و خمی که شده رد می‌کند و به‌جلو می‌رود. راه عقب هم بسته است. یعنی از میان مشکلات و بن‌بستها و به‌رغم ازدحام، شلوغی و چهارراههای مختلف، راهش را بی‌امان به‌سمت جلو باز می‌کند و بن‌بستها را یکی پس از دیگری در هم می‌شکند.هیچ بن‌بست و تاریکی برای تکامل متصور نیست؛ آینده به‌واقع، از خورشید هم تابناکتر است!
پس به‌سرعت به نایابی و قحطی خواهیم رسید. شاید دلایلی هم داشت که ً ارائه بدهد، ولی اصلاً مسأله این نیست. این بن‌بستها که خیلی ساده است، تکامل در ارتقا از مواد بی‌جان به‌حیات آن‌چنان بن‌بستهایی را شکسته است که در تصور ما هم نمی‌گنجد. بنابراین تمام پیش‌بینیهای مربوط به‌خطر انهدام کمبود غذایی و... همه افسانه است! ما این ادعا را در این شرایط و با این پیشرفتهای علمی عنوان می‌کنیم، در حالی که وقتی به‌آن مرحله)پیش‌بینی مالتوس(برسیم، تکامل ً حتماً وسایلی را خلق خواهد کرد که از آن بن‌بستها درآید.مشی عمومی تکامل، خروج سرفرازانه از همه بن‌بستها است….
.... ماهیت تکامل با انسان تغییر کرد. تا آنموقع ناآگاهانه، جبری، کور و غریزی بود، ولی بعد از انسان، آگاهانه شد، چرا که انسان خلیفه شد. پس، مشی تکامل این است: همیشه فرآیندهای نو، برنده می‌شوند، چرا که تا به‌حال شده‌اند. به‌قول قرآن: کافی است تقوا پیشه باشید. یعنی از انحراف و کجی پرهیز کنیم و در جاده مستقیم برویم. تقوای رهایی بخش، تقوای تکاملی، تقوای خالق و خلق، یعنی رستن از قید و بندهای اسارت بار، و آزادی و نیکی را اراده کردن....
