پاسدار دهقان معاون حقوقی رئیسی جلاد در نشست خبری خود، هنگامی که دربارهٔ قیام سراسری و راه‌کارهای مقابله با آن صحبت می‌کرد، گفت: «مجاهدین تمام قد وسط میدان بودند و برخی از مدافعان امنیت را شهید کردند و به‌دنبال کشته‌سازی بودند و از همه ظرفیت‌های رسانه‌یی خود استفاده کردند و متأسفانه برخی از افراد غافل را هم با خود همراه کردند که ضرباتی به‌امنیت نظام وارد شد» (خبرگزاری مهر آخوندی ـ ۷آذر).
چندی پیش (روز ۲۰آبان) سازمان اطلاعات سپاه پاسداران هم طی یک «اطلاعیه مهم»، خطاب به «ملت ایران» همهٔ ملت را به‌جاسوسی و خبرچینی علیه مجاهدین فراخواند و اعلام کرد بدانند که هر گونه تماسی برای انهدام مظاهر حاکمیت یا اعتراض و قیام، از جانب مجاهدین است؛ لذا باید در اولین فرصت آن را خبر بدهند.
نگاهی به‌اظهاراتی که حاکی از این رویکرد جدید است، موضوع را روشن‌تر می‌کند:
رئیسی جلاد در دیدار با جنایتکاران یگان ویژه در تهران گفت: «امروز حفظ نظام از اوجب واجبات است و تلاش در این مسیر اولویتی دو چندان دارد» (سایت انتخاب ـ ۵آذر).
پاسدار فدوی جانشین فرمانده سپاه پاسداران: «۷۰روز است در درون و بیرون به‌دنبال شکل جدیدی از دشمنی هستند... باید به‌دفاع از نظام اقدام کنیم. امروز روز فدا شدن برای نظام است» (همان منبع).
پاسدار شکارچی سخنگوی ارشد نیروهای مسلح رژیم، فاعل مجهول در حرفهای پاسدار فدوی را معلوم کرده و می‌گوید: «در برابر مجاهدین کوتاه نمی‌آییم و مرصاد دیگری رقم خواهیم زد و تا پای جان خواهیم ایستاد» (همان منبع).
به نظر می‌رسد با ادامهٔ قیام سراسری، شاهد تغییری در تبلیغات حکومت و در لحن ایادی و سردمداران رژیم هستیم؛ از یک‌سو کمتر وعدهٔ پیروزی، یا پایان قیام را می‌دهند و در عوض هشدار می‌دهند که این ماجرا ادامه دارد و ما هم باید خود را آماده کنیم، چون مجاهدین «تمام قد» پشت قیام هستند.
هم‌چنین تأکید می‌کنند موجودیت رژیم در خطر است و برای حفظ آن باید از جان گذشت. برای آن‌که نیروهای خود را متوجه جدیت خطر سازند و آنها را به‌اصطلاح آب‌بندی کنند، ناچارند هر روز بیش از روز پیش علیه مجاهدین و تهدیدشان برای موجودیت نظام حرف بزنند. از پخش مستمر تولیدات و به‌اصطلاح مستندهایی در تلویزیون حکومتی با مضمون شیطان‌سازی از مجاهدین با هدف ترساندن از مجاهدین و این‌که اگر مجاهدین بیایند وضع بدتر از این خواهد شد و غیره... تا این سخن استاندار مازندران که در پاسخ به‌مدیرانی که «نشسته‌اند و تحلیل می‌کند که اگر اتفاقی برای نظام بیفتد چه می‌شود؟» گفت: «اگر اتفاقی برای نظام بیفتد، بدانید دشمن اول از همه شما را بالای دار می‌فرستد» (سایت حکومتی رویداد ۲۴ـ اول آبان).
در این میان، جنایتکاران حاکم طبق معمول از همدستی و همداستانی مزدوران داخلی و خارجی و حامیان استعماری‌شان هم برخوردارند. یعنی همه آنها‌یی که با کد مشترک «البته خمینی»، با الفاظ و بیانهای رنگارنگ ضد مجاهدی، بقای همین نظام را بر سرنگونی و تغییر رژیم مرجح می‌دانند.
اما این حرفها قبل از آن‌که نیروهای رژیم را که هیچ انگیزه‌یی جز پول، برای ارتکاب جنایت ندارند، برای «فدا شدن به‌خاطر نظام» آماده کند، جریان فزایندهٔ بریدگی و ریزش را تشدید می‌کند. این همان بن‌بست و تناقض مرگبار ولی‌فقیه رو به‌سقوط است که به‌گفتهٔ رهبر مقاومت «در تلهٔ سرنگونی افتاده و از هر سو که بچرخد، خلاصی ندارد» (مسعود رجوی ـ ۵آذر ۱۴۰۱).
