سؤال: در مرور تحولات مرتبط با تاریخچهٔ مجاهدین به دورهای رسیدیم که نوری مالکی نخستوزیر عراق شد و در نتیجهٔ آمدن او مصوبات شش مادهای شورای وزیرانش را داشتیم که یک محاصرهٔ تمامعیار برای مجاهدین و اشرف بود. همچنین گفتیم که با آمدن اوباما و کاهش نیروهای آمریکایی در عراق، حفاظت اشرف هم به نیروهای نوری مالکی سپرده شد. در ادامه چه اتفاقاتی افتاد؟
تعهد گرفتن خامنهای از مالکی و طالبانی برای سرکوب و قتلعام مجاهدین در عراق
وقتی که دولت مالکی کنترل اشرف را به دست گرفت، به درخواست رژیم ایران، ابتدا با تکتک مجاهدین مصاحبه کرد تا کسانی که به گفتهٔ رژیم بهزور در اشرف نگه داشته شدهاند به ایران و نزد رژیم برگردند، وقتی از این کار نتیجه نگرفتند، محاصرهٔ سیاسی اجتماعی و اقتصادی را تشدید کردند و از ورود مواد غذایی، تأسیساتی، و پزشکی جلوگیری کردند و همچنین محدودیتهای شدیدتری را علیه ساکنان اعمال کردند که تماماً نقض قوانین بینالمللی بود.
تلویزیون رژیم روز ۱۰اسفند ۱۳۸۷
روز ۱۰اسفند ۸۷ علی خامنهای در تلویزیون رژیم در دیدارش با جلال طالبانی، رئیسجمهور عراق «بهصورت جدی، عملی شدن توافق دوجانبه در خصوص اخراج مجاهدین» را خواستار شد و تأکید کرد: «این تصمیم باید عملی شود و ما منتظر تحقق آن هستیم». خامنهای در ملاقات با طالبانی گفت به آقای مالکی یادآوری کنید تعهدی را که درباره مجاهدین داده بود، عملی کند.
سؤال: برادر سیاوش یاد است که با آمدن مالکی و بهخصوص بعد از اینکه حفاظت اشرف به نیروهای عراقی سپرده شد، ضربالاجلهایی هم برای مجاهدین مشخص شد. همانطور که گفتید خامنهای از مالکی خواسته بود که مجاهدین را از عراق اخراج کند، اگر ممکن است در این رابطه توضیح دهید.
تصمیمات دولت مالکی و پاسخ دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
(اولتیماتوم ۶ماهه برای خروج مجاهدین از عراق با حضور موفقالربیعی در اشرف در ۲دی ۱۳۸۷ و تکرار در فروردین ۸۸)
دولت مالکی در۲۲دسامبر ۲۰۰۸برابر با ۲دیماه ۸۷ موضع سیاسی خود جهت اخراج مجاهدین از عراق را توسط موفقالربیعی مشاور امنیت ملی عراق اعلام و به مجاهدین ابلاغ کرد:
روزنامه الزمان (بینالمللی) ۲/۱۰/۸۷
حدود ۲ماه بعد در ۲۷ فوریه ۲۰۰۹ (۹ اسفند ۸۷) و پس از تحویل گیری حفاظت اشرف از آمریکا در بهمن ۸۷ توافق دوجانبه رژیم آخوندی با دولت مالکی در رابطه با (اخراج و قتلعام) مجاهدین انجام شد و رژیم خواستار اجرای آن شده بود.
پس از این توافق، مالکی در مصاحبه با روزنامهٔ الشرقالأوسط بینالمللی اعلام کرد:
”باقی ماندن این سازمان در عراق به هر شکل غیرقابل قبول است. قطع نظر از آنچه دیگران چه میگویند مبنی بر اینکه این یک خواست ایران است یا غیرایران، من به صراحت میگویم... ما به آنها اجازهٔ ماندن در عراق نخواهیم داد ”... . .