با فرا رسیدن سالگرد قیام کبیر آبان۹۸ قهرمانان کانون‌های شورشی با ۱۵۰رشته عملیات ضداختناق در شهرهای مختلف میهن، یاد شهیدان آن قیام بزرگ را گرامی می‌دارند و راه تابناکشان را تداوم می‌بخشند. در دو رشته از این سلسله عملیات، ناحیهٔ بسیج قدس در تهران و قرارگاه عملیاتی قدس سپاه پاسداران مورد تهاجم قرار گرفتند.
قرارگاه عملیاتی قدس سپاه پاسداران، مسئولیت سرکوب و دستگیری و شکنجه تظاهر کنندگان قیامهای ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ را در شمال‌غرب تهران به‌عهده داشت. پاسداران و مأموران این قرارگاه، مردم معترض و شورشگران دستگیر شده را پس از انتقال به‌این قرارگاه و شکنجه و بازجویی به‌سایر زندانهای مخفی سپاه می‌فرستادند.
ناحیهٔ بسیج قدس ـ جنب قرارگاه عملیاتی قدس ـ یکی از ۲۲ناحیه بسیج تهران بزرگ است. این ناحیه مأموریت‌های سرکوب را به‌حوزه‌ها ابلاغ می‌کند و بر اجرای گشتهای مختلف، کنترل دارد. کنترل و گشت در اماکن عمومی و ایجاد مزاحمت برای زنان و دختران به‌بهانهٔ حجاب، کار روزانه این وحوش است.
با وجود گذشت ۴سال از قیام کبیر آبان، هنوز خون آبان در رگهای شهرهای میهن جاری است. همان خونی که از زیر خاکسترهای کرونا جوشید و در سلسله قیامهای ۱۴۰۱ با بیش از ۷۵۰شهید شورشگر، انفجار خشم و قهر مردم ایران و پرتگاه محتوم سرنگونی را به خامنه‌ای ضحاک نشان داد.
در حقیقت قیام کبیر آبان ۹۸، قیامی بود که با ریشه‌های عمیق و گستردهٔ ۴۰سال پایداری و مقاومت، ارکان نظام آخوندی را لرزاند و نشان داد، فوران آتشفشان خشم مردم، هر آن ممکن است خیمه و خرگاه خلیفهٔ خونخوار ارتجاع را بسوزاند. سال گذشته یک کارشناس حکومتی در این باره گفت: «جامعه ایران یک آتش زیر خاکستر است. ایران در سال۸۸، یک طغیان را تجربه کرد و مسئولان، پیام اعتراضات سال۸۸ را درک نکردند. سپس ۸سال زمان برد تا اعتراضات سال۹۶ از راه برسد. اما از این سال تا اعتراضات بعدی، ۲سال زمان برد تا رخدادهای تلخ آبان ۹۸ شکل بگیرد. یعنی جامعه در مقاطع زمانی کوتاه‌تر، اعتراض می‌کرد. سپس اعتراضات سال۱۴۰۱ از راه رسید. بسیاری معتقدند اگر کرونا نبود، این فاصله‌های اعتراضی کمتر هم می‌شد. از این به‌بعد سیستم باید منتظر اعتراضاتی مستمر باشد» (بیژن عبدالکریمی روزنامهٔ حکومتی اعتماد ۲۵آبان ۱۴۰۱).
در همین روز سرکردهٔ عملیات بسیج، پاسدار آبنوش گفت: «به‌عنوان کسی که در صحنه بودم معتقدم فقط خدا ما را نجات داد!».
قیام آتشین آبان با سازمان‌یافتگی، رادیکالیزم، حضور فعال کانون‌های شورشی و نقش راهگشای زنان در کف خیابان‌ها، به‌صریح‌ترین شکل، بروز اعتلای شرایط انقلابی را نمایان کرد. پاسدار جنایتکار رمضان شریف، سخنگوی سپاه منفور پاسداران ضمن اذعان به‌همین واقعیت گفت: «خشونت بالا و سازماندهی و بهره‌گیری از خانمها برای ایجاد درگیری تجربه جدیدی بود» (خبر فوری، دوشنبه ۴آذر۱۳۹۸).
در جریان قیام آبان مردم به‌بانک‌ها، پمپ بنزین‌ها، استانداریها، فرمانداریها، کانکس‌های نیروی انتظامی، خودروها و موتورهای نیروهای سرکوبگر، پایگاههای بسیج و سپاه، فروشگاههای بزرگ متعلق به‌سپاه پاسداران، حوزه‌های جهل و جنایت تهاجم کردند و مظاهر رژیم را به‌آتش کشیدند ولی به‌هیچ محل یا مکان مربوط به‌مردم عادی، آسیبی وارد نکردند.
آخوند علیرضا ادیانی، مسئول عقیدتی سیاسی نیروی سرکوبگر انتظامی، ضمن اعتراف به‌گسترش آتش در شهرهای مختلف گفت: «حوادث چند روز اخیر کشور نسبت به‌حوادث سال ۷۸، ۸۸ و ۹۶ پیچیده‌تر و فجایع آن عمیق‌تر بود... . در یک روز ۱۶۵ شهر در ۲۵ استان و در ۹۰۰ نقطهٔ کشور ناامنی به‌وجود آمد که از نظر وسعت و شدت به‌مراتب خشن‌تر از فتنه‌های سالهای گذشته بود چرا که تا حدودی انگیزه‌های سیاسی در بستر اعتراضات اقتصادی شکل گرفت « (بسیج نیوز ـ ۳۰آبان ۹۸).
قیام آبان ۹۸ با ویژگیهای ممتازش در شرایطی رخ داد که عمق استراتژیک رژیم با قیامهای مردم عراق و لبنان زیر ضرب رفته بود و نعره‌های جنگ‌افروزی خامنه‌ای خریداری نداشت. آخوند احمد سالک، عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس ارتجاع در این باره گفت: «اتفاقاتی که در لبنان و عراق اتفاق افتاده بود، مقدمه‌یی برای انجام اتفاقات در ایران بوده است» (افکار نیوزـ ۲۹آبان ۱۳۹۸).
کلان ضربه‌یی که قیام آتشین آبان بر پیکر رژیم وارد آورد، موجب شکافهای غیرقابل ترمیمی در سراپای آن گردید و آن را یک گام کیفی به‌سرنوشت محتومش نزدیک کرد؛ اما این ضربه بدون بها و پرداخت هزینهٔ سنگین میسر نبود. در جریان قیام کبیر آبان بیش از ۱۵۰۰زن و مرد ایران‌زمین به‌خاک افتادند. از همان خون‌ها بود که کانون‌های فروزان شورشی در شهرهای میهن روییدند و امروز با تهاجم به‌مراکز سرکوب و اختناق و در هم‌کوبیدن آنها، تداوم‌بخش همان قیام کبیر هستند.
