وحشت از سرنوشت محتوم تمامی باندها
روزنامه‌های حکومتی ۵مرداد، در سالروز عملیات کبیر فروغ جاویدان، بیشترین مطالب را به زوزه‌های هراسناک از مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی ایران، اختصاص داده‌اند. در کنار آن سایر بحرانهای داخلی و بین‌المللی نظام دیده می‌شود که باز در میان این بحرانها، وحشت از سرنگونی و نابودی نظام به بیانهای مختلف دیده می‌شود.
روزنامه حکومتی ستاره صبح ضمن توجیه قرارداده میهن برباد ده با چین، نوشته است: «باید پرسید دولت روحانی که طرفدار اجرای احکام و مقررات بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول بوده و می‌باشد چگونه به تفاهم‌نامه با چین تن داده است؟ در این جا باید به پاسخهایی رسید که بدون تعارف تعیین‌کننده سرنوشت ایران است». بعد از این مقدمه نوشته است: «احساس خطر نظام از وضعیت تحمل ناپذیر اقتصادی توسط مردم است که ممکن است به حوادثی بزرگتر از اتفاقات ۹۶ و ۹۸ ختم شود که آنگاه خدای ناکرده“ نه از تاک نشان ماند و از تاک نشان!»
روزنامه حکومتی ابتکار ضمن بررسی بحرانهای درونی نظام اذعان کرده است: «این روزها اصلاح‌طلب و اصول‌گرا می‌تواند به‌عنوان فحش به کار رود و ارزشی بودن می‌تواند ناسزا و کنایه‌یی باشد. به روزنامه‌نگار و خبرنگار، روز ماله‌نگار و خبرناهار می‌گویند، وقتی نه به اصولی پایبندی وجود دارد، نه اصلاحی در کار است، نه امیدی پیش روست و نه تدبیری در تصمیم، نه راستی در گفتار و نه عملی در وعده، در آن آتش خشک و ترسوز می‌سوزد».
فساد و ناکارآمدی با سپر کرونا
در روزنامه‌های حکومتی ۵مرداد از بن‌بست روابط با عراق و آمریکا بگیرید تا بحران کارگران هفت‌تپه، و کمبود برق و آب دیده می‌شود. کرونا و تصمیم ضدمردمی رژیم برای برگزاری مراسم محرم، یکی دیگر از این بحرانهاست که روزنامه‌های هر دو باند حاکم به ماهیت این تصمیم اذعان کرده‌اند.
وطن امروز به‌نقل از محمدرضا محبوب‌فر از دست‌اندرکاران مبارزه با کرونا در رژیم نوشته است: «دولت روحانی از همان ابتدای شیوع این بیماری در کشور نشان داد به‌دنبال راهبرد ایمنی جمعی درباره کروناست، در حالی که هیچ چیز تحت عنوان ایمنی جمعی یا گله‌ای در بیماری «کووید-۱۹» وجود ندارد».
و در ادامه افزوده است: «به ناکارآمدی دولت نسبت به چاره‌اندیشی و حرکت ضربتی برای قطع زنجیره این بیماری مهلک در کشور اشاره کرد و افزود: در بخش تأمین تجهیزات بهداشتی و توزیع ماسک شاهد باندبازی و مافیا هستیم و اکنون خیلی‌ها به‌دلیل گرانی مواد بهداشتی و ماسک از تهیه این اقلام ناتوان مانده‌اند».
در مورد فساد حاکم بر نظام آخوندی آرمان به‌نقل از پاسدار محمد خوش چهرهٔ اقتصاددان و عضو سابق مجلس رژیم نوشته است: «هر چه در دولتهای مختلف جلو آمدیم فساد بالاتر رفته، این فساد ارتباط مستقیمی با وابستگی به خام فروشی نفت دارد. البته فساد در حوزه‌های پولی؛ ارزی که سیستم بانکی و دولت دارد و البته زمین‌خواری که از مقوله‌های وحشتناک فساد است. مسائلی مثل استفاده از رانتها و سوء‌استفاده از فرصتها نیز در جای خود قابل بررسی است. هر دولتی که آمده مثل دولت قبلی این رویه را افزایش داده است».
جهان صنعت هم در مورد اشک تمساح دولت روحانی برای معیشت مردم، در دعوای باندی به‌نقل از یک اقتصاددان حکومتی اذعان کرده است: «یکی از بدیهیات اقتصاد ایران، سیاست‌گذاری و قانونگذاری به نفع گروهها و جناح‌های خاص است به‌طوری که سیاست‌های اقتصادی از جمله سیاست بازگشت کوپن، تثبیت نرخ ارز یا حتی اعطای بسته‌های معیشتی به دستور مستقیم این گروهها و به‌منظور افزایش منافع آنها به مرحله اجرا می‌رسد. بنابراین سیاست‌هایی که منافع عده‌یی را تأمین می‌کند، به زیان همه اقشار درآمدی و همه مردم جامعه تمام می‌شود».
