۴سال از قیام آبان ۹۸ می‌گذرد. تحولات و کشاکش‌های پایان‌ناپذیر مردم بپاخاسته با دیکتاتوری ولایت فقیه اثبات کرد هم‌چنان که مریم رجوی گفت: «قیام آبان، نه یک شهاب زودگذر، که تجلی عزم آتشینی است که تا سرنگونی نظام ولایت فقیه ادامه دارد».
در این ۴سال، نه جوشش خون بیش از ۱۵۰۰شهید آن عصیان انقلابی فروکش کرد و نه اراده‌های رزم‌آور آن قیام بزرگ از حرکت ایستاد. در قیام آبان، مردم ایران به‌پیشتازی دلیرترین زنان و مردان شورشگر، با تمامیت رژیم چنگ‌درچنگ شدند و ظرف ۴۸ساعت تصویر برق‌آسایی از امکان و حتمیت انهدام تمامیت رژیم ارائه کردند. در این رویارویی مردم با دست خالی اما مصمم و آمادهٔ پرداخت بها، رژیم را تا لبهٔ پرتگاه سرنگونی عقب‌راندند.
اظهارات و اعترافات سردمداران حکومت از خلیفهٔ ارتجاع تا دیگر ایادی و سردمداران رژیم، اعتراف به ۲ویژگی بارز قیام آبان است: آتش و سازمان‌یافتگی! این ۲ویژگی، قیام آبان را به‌طور کیفی از قیام‌ها و خیزش‌های پیشین متمایز می‌کند و در عین‌حال مسیر فراروی انقلاب دموکراتیک ایران را روشن می‌سازد.
رحمانی فضلی، وزیر کشور وقت حکومت آخوندی، در یک گفتگوی تلویزیونی(به‌تاریخ ۵آذر ۹۸) گفت: معمولاً در هسته‌های ۵ یا ۴نفره، ۶نفره! یک خانم هم همراه اینها بود که هم تهییج می‌کردند هم دعوت به‌اعتراض می‌کردند. کوکتل مولوتوف و وسائل آتش‌زا داشتند».
وی افزود: «اعتراض اجتماعی به‌سرعت تبدیل به شرایط امنیتی شد و شعارها خیلی تند و براندازانه شد... ۱۰۷۶آتش‌سوزی و تخریب موتورسیکلت صورت گرفت. ما با یک لیدرها و سردسته‌هایی طرف هستیم».
اعتراف‌های ناگزیر سردمداران نظام نشان داد که راهبرد کانون‌های شورشی در جنبش ضددیکتاتوری درست بوده است. قیام آبان ثابت کرد که تنها ره رهایی، راه آزموده‌شدهٔ ۴۰ساله مقاومت ایران، آتش جواب آتش است. آن‌قدر که مدعیان برای این‌که از قافله عقب نمانند، ناگزیر به حمایت لفظی از همان شورشگران محکوم به اعدام شدند که با عملکرد آتشین آنها با رژیم مخالف بودند.
آری، «استراتژی ظفرنمون ارتش آزادی در کانون‌ها و محله‌ها و شهرهای شورشی محک خورد. مردم و مقاومت ایران با بهای سنگین و خونین به جهشی عظیم و بازگشت‌ناپذیر دست یافتند. بار دیگر ثابت شد که این رژیم زبانی جز قهر و قدرت و قاطعیت نمی‌فهمد».
تحولات بعدی و قیامی که ۳سال بعد از زیر خاکستر کرونا شعله کشید، اثبات کرد هم‌چنان که رهبر مقاومت گفته بود: «قیام آبان تداوم دارد، گسترش و عمق پیدا می‌کند. با مقاومت سازمان‌یافته پیوند و پشتوانه دارد. رژیم در برابر آن هیچ راه‌حل و برون‌رفت و برگ برنده ندارد»(مسعود رجوی ـ ۱۷شهریور ۱۳۹۹).
شعله کشیدن آتش نهفتهٔ قیام آبان در قیام ۱۴۰۱ یک بار دیگر زمین را زیر پای آخوندهای تبهکار حاکم به‌لرزه درآورد؛ در امتداد همان استراتژی پیروزمند، کانون‌های شورشی در ۲کارزار سراسری تداوم قیام کبیر آبان را به‌منصهٔ ظهور رساندند؛ نخست در شهریورماه امسال، با ۴۱۴رشته عملیات آتشین و پراتیک‌های ضداختناق و بار دیگر طی همین روزهای اخیر و در سالگرد قیام آبان، با ۱۵۰رشته عملیات ضداختناق در شهرهای مختلف میهن، یاد شهیدان آن قیام بزرگ را گرامی داشتند و با آنان برای تداوم راه تابناک‌شان عهدی دوباره بستند.
اگر قیام دی ۹۶، نشانهٔ بلوغ آگاهی مردم ایران و اعلام پایان بازی مسخرهٔ اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در درون رژیم بود، قیام کبیر آبان ۹۸ نشانهٔ بلوغ استراتژی کانون‌های شورشی برای به‌زیر کشیدن دیکتاتوری ولایت فقیه بود و اثبات کرد تنها جواب شیخ تبهکار آتش است! «آتش جواب آتش!»
