قیام ۸۲روز استمرار یافته و درون نظام آشوبی برپاست که وضعیت بحرانیست و به‌صراحت می‌گویند «این دیگر اعتراض نیست» بلکه «تهدید امنیت و ثبات (نظام) است» (مرادیان-مجلس ارتجاع-۱۵ آذر).
حرفهایی از این قبیل هم که «بساط شرارتها جمع خواهد شد» (خامنه‌ای-۲۸ آبان) یا «امروز روز پایان اغتشاشات است» (سلامی-۷ آبان) یا استانهای کشور در «آرامش هستند» (وحیدی، وزیر کشور-۹ آذر) هم با استمرار قیام دیگر محلی از اعراب ندارد و ۸۲روز قیام نشان داده این پروپاگاندا هم بی‌فایده است. تا آنجا که دست به‌قلمان رژیم مانند محمد مهاجری هم دربارهٔ این حرفها با طعنه می‌نویسند چرا همه مانند «شبگردی در کوچه‌های (نظام) داد می‌زنند: «شهر در امن و امان است» و این‌گونه «سر بر بالش بی‌خیالی می‌گذارند؟» (اعتماد-۱۵ آذر).
در این شرایط ارگانها و مهره‌های نظام دیگر نه به‌پایان قیام، بلکه به‌این می‌اندیشند که کی و چه زمان قیام وارد مرحله خطرناک‌تر می‌شود. آنها نگرانند که خود رژیم اقدامی نکند که این مرحله جلو بیفتد و به‌خامنه‌ای هشدار می‌دهند.
یکی از این هشدارهای بارز را روزنامهٔ حکومتی اعتماد روز ۱۵آذر بازگو کرد. اعتماد در برابر بخشی از رژیم مانند پاسدار شریعتمداری که «مماشات در برابر فتنه‌جویان» را رد کرده، می‌گویند «برخورد قاطع» - یعنی به‌رگبار بستن از جنس سرکوب آبان۹۸ - «فرا رسیده است»، هشدار می‌دهند که «در هنگامه‌ای که موج اعتراضی در کشور دامنه‌دار می‌شود، به‌کارگیری سیاست‌های قهری و قدرت سخت، نه تنها فضا را آرام نخواهد کرد بلکه بر دامنه تنشها خواهد افزود»؛ آنگاه منظورش از «دامنهٔ تنشها» را تشریح کرده که یعنی «گسترش اعتراضها و رادیکال شدن رفتارها».
از نوشته پربیم و نگرانی اعتماد که نگران افزوده شدن بر «دامنه تنشها»، درباره خطر «برخورد قاطع» هشدار می‌دهد و آن را به زیان تمامیت نظام می‌داند، تا ترس و اضطراب پاسدار شریعتمداری که از «مماشات در برابر فتنه جویان» هراسان شده و خواستار «برخورد قاطع» می‌شود؛ یک واقعیت غیرقابل انکار به‌صورت فصل‌مشترک هر دو باند غالب و مغلوب برجسته و بارز است: بن‌بست تمامیت رژیم و به‌طور مشخص خامنه‌ای در برابر روند عمومی تحولات قیام هشتاد و دو روزه.
بن‌بست و استیصال رژیم به این معناست که تعادل‌قوای بین حاکمیت درمانده و قیام توفنده به گونه‌یی رقم خورده که دشمن از هر طرف بچرخد با چشم‌اندازی رادیکال‌تر روبه‌رو می‌شود.
ارگان رسمی دولت جلادان این چشم‌انداز پر مخاطره و خطر «رادیکال شدن رفتارها» را معنی کرده و می‌نویسد: «آنچه (در جبهه دشمن) بیش از همه خودنمایی می‌کند، غلبه فاز مسلحانه بر آشوب‌ها است» و «کشف محموله مهمات جنگی در مرزها به‌طور مستمر، گویای توطئه برای تداوم و به جریان انداختن عملیات مسلحانه در کل کشور است» (ایران-۱۳ آذر).
