در این واقعیت مسلم که استبداد قرون‌وسطایی و از نفس افتادهٔ آخوندی انتخاب ایران و ایرانی نیست، اکنون دیگر تردیدی وجود ندارد. نسل‌هایی که در دوران استیلای این رژیم بر فرهنگ، اقتصاد، آموزش و پرورش به دنیا آمده‌اند، اکنون با صراحت می‌نویسند و می‌گویند: «جمهوری اسلامی انتخاب من نیست». امروزه دیگر به یمن شاخ‌شکستگی سیاست مماشات، دودوزه‌بازان و در چند جا نقش‌بازی کنندگان، لوله‌کشان حرفه‌یی و گندم‌نمایان جوفروش، جایگاهی در سپهر سیاست ایران ندارند. مدره‌نمایی و ژست لبخند با عبای سفید نیز خریداری ندارد. دوران تاریخ مصرف آن به سر آمد. برچینندهٔ تتمهٔ آن نیز در انتخابات مجلس فرمایشی در اسفند ۹۸ خود حاکمیت بود.
الک دولک شیخ با سرنوشت مردم ایران
تا پیش از ظهور تمام قد مقاومت ایران در کسوت گردهمایی بزرگ طی سالیان گذشته و به‌خصوص گردهمایی جهانی ایران آزاد در اشرف۳ این تصور از سوی دیکتاتوری آخوندی و لابی‌ها و کارچاق‌کنان آن به جهان حقنه می‌شد که گویی هیچ جایگزینی برای رژیم وجود ندارد. باید با همین وضعیت سوخت و ساخت. هر گاه معاند قانع نمی‌شود و به مبارزه ۴۰سالهٔ سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت با فاشیسم دینی استناد می‌کرد، کارآموختگان وزارت و طوطیان سخن‌چین در پاسخ می‌گفتند: «مجاهدین از بین رفته‌اند»، اگر مخاطب این حرف را به سخره می‌گرفت، پاسخ می‌دادند: «مجاهدین در داخل ایران از محبوبیت برخوردار نیستند».
به این ترتیب اطلاعات آخوندی با یک بازی پیچیده و «چند وجهی»، این تصور را به‌وجود می‌آورد که گویا مردم ایران سرنوشتی جز این ندارند که بین شیخ و شاه یکی را انتخاب کنند. اگر نمی‌خواهند به «اکنون» و شرایط حاضر تن بدهند، راهی جز بازگشت به سلطنت و گذشته وجود ندارد. هدف از این الک دولک آن بود تا چشم‌انداز هر نوع تغییر در ایران را بخشکاند.
یک خرق عادت و درهم شکستن تابوها
مقاومت ایران با گردهمایی جهانی ایران آزاد، یک خرق عادت انجام داد. این خرق عادت بسیاری از تابوهای شیخ ساخته را در سپهر سیاسی ایران در هم شکست و به دست‌آوردهای جدیدی برای مقاومت بالغ شد. مردم به چشم خود دیدند که مجاهدین توانسته‌اند در یک کشور اروپایی کوچک با اتکا به توانمندی خود، یک شهر مدرن و نمونه بسازند؛ شهری که نخستین هدف اصلی و فلسفهٔ وجودی آن، رهبری قیام و محقق کردن سرنگونی دیکتاتوری دینی است. آری مجاهدین با آنچه در مدتی کوتاه ساخته‌اند نشان دادند که ایران آزاد شده را چگونه خواهند ساخت.
استبداد دینی، کرونا را یک مائدهٔ آسمانی و یک فرصت بادآورده می‌دانست و می‌خواست با آن قیامهای در تقدیر را مهار کند. مردم را از بیم مرگ بر اثر کرونا به خانه‌هایشان سوق دهد. وادارشان کند برای لقمه‌نانی هر نوع اندیشیدن به مسائل سیاسی و سرنوشت میهن‌شان را از یاد ببرند اما گردهمایی جهانی ایران آزاد، شهابهای امید را روانهٔ شهرهای میهن کرد. به آنها گفت تغییر ممکن است، باید قیامها را ادامه داد، دستها را به هم داد و خیابان‌ها را فتح کرد.
اجلاس سه روزهٔ شورای ملی مقاومت
از دیگر دست‌آوردهای مقاومت ایران، برپایی اجلاس سه روزهٔ شورای ملی مقاومت، در آغاز چهلمین سالگرد تأسیس آن بود. این اجلاس که در پی گردهمایی جهانی ایران آزاد در اشرف۳ برگزار شد، این پیام را به ایران و جهان مخابره می‌کند که یک ائتلاف دیرپا و یک جایگزین سیاسی ـ دموکراتیک برای ایران آزاد فردا در دسترس است. پشتوانه‌ای به قدمت ۴دهه مبارزه خونبار و اصولی را در پشت سر دارد. یک لحظه از مرزبندیهای سیاسی خود و شعار نه شاه، نه شیخ غافل نشده است. برپایی چنین اجلاسی با ظرفیت‌های برآمده از دمکراسی درون شورا و با استانداردهایی در حد یک دولت [البته در تبعید و نه در خاک خود]، باطل کنندهٔ سحرها و جادو و جنبل‌هایی است که اضداد این شورا سالیان ساخته و در آن دمیده‌اند. آقای مهدی سامع، مسئول کمیسیون صنایع شورای ملی مقاومت، در یکی از همین جلسه‌ها بر این واقعیت تصریح کرد:
«دستگاههای امنیتی نظام در یک سلسله دروغهای سخیف مناسبات درونی شورا را نشانه گرفته که گویا این مناسبات دموکراتیک نیست به‌عنوان نماینده یکی از نیروهای عضو شورا گواهی می‌دهم که اعضای این شورا ضمن تعهد مشترک به امر سرنگونی رژیم ولایت فقیه و مرزبندی با شاه و شیخ هیچ مانعی برای فعالیت مستقل ایدئولوژیک، سیاسی و تشکیلاتی دیگر اعضای شورا ایجاد نکرده و نمی‌کنند و به کثرت‌گرایی درون شورا متعهد و وفادار بوده و آن را به‌رسمیت می‌شناسند».
پیام نهایی
حضور کادرهایی جان بر کف، توانمند و متشکل در کسوت ارتش آزادیبخش ملی ایران در اشرف۳ و کانون‌های شورشی در داخل کشور و نیز وجود ائتلافی دیرپا [پایدارترین و طولانی‌ترین ائتلاف انقلابی تاریخ ایران] با برنامه‌ها و مصوبات اعلام شده و بر تارک آنها برنامهٔ ۱۰ماده‌ای، رئیس جمهور برگزیدهٔ مقاومت، مریم رجوی، نوید دهنده رهایی و آزادی مردم ایران است . این مجموعهٔ منسجم و کارآمد، هم پشتیبانی مردم ایران در داخل و خارج کشور برخوردار است و هم از حمایت معنوی ناوگانی از شخصیتها و کنشگران بین‌المللی و حقوق‌بشری، اعضای پارلمانهای کشورهای مختلف و چهره‌های شناخته شده و اثرگذار.
فرزندان ایران برای به مسند نشان فرشتهٔ آزادی در سرزمین شیر و خورشید همه چیز دارند. می‌توان و باید استبداد دینی را به زیر کشید و ایرانی، آزاد، آباد و دموکراتیک را بر خرابه‌های آن بنا کرد.
