مجاهدین خلق و شاخصهای جایگزین رژیم
ادامه برنامه آموزشی برای نسل قیام و کانونهای شورشی رو در حالی شروع می‌کنیم که شهرهای ایران بی‌تاب فریادن. هر روز صدای اعتراضی از شهری و توسط اقشار مختلف بلند میشه. همه چیز خبر از فرا رسیدن دوران جدیدی میده و پایان دیکتاتوری نزدیکه. کانونهای شورشی و جوونهای آزادیخواه با فعالیت‌های خودشون نسبت به شروع دوران آماده‌باش سرنگونی اعلام آمادگی کردن.
در برنامه امروز می‌خواهیم موضوع آلترناتیو واقعی که واجد شرایط حاکمیت سرکوبگر آخوندی باشه رو بررسی کنیم.
راستش ما و برخی دیگر از تحلیل‌گران در باب یافتن آلترناتیو واقعی و واجد شرایط، بسیار گشته‌ایم، صادقانه؛ ای کاش نامزدهای متعددی می‌یافتیم، حتی ۲نامزد و از آن میان انتخاب اصلح را انجام می‌دادیم. اما آنچه در تاریخ ۴۰ساله استبداد مذهبی توانسته در عادلانه‌ترین و در عین‌حال خونین‌ترین رویارویی، دشمن را در سمت وسوی سرنگونی تضعیف و خود را تثبیت نموده و ارتقا یابد، یک جریان سیاسی بیشتر نیست؛ شورای ملی مقاومت ایران. یک ائتلاف پایدار سیاسی که در حال حاضر دربرگیرنده ۵سازمان و بیش از ۵۰۰شخصیت مترقی، انقلابی و دموکرات است. سازمان مجاهدین خلق ایران با تاریخچه‌یی ۵۳ساله که با ۲رژیم شاه و شیخ در نبرد بوده با بیلانی از ۱۲۰هزار شهید، وبا بال نظامی آزمایش داده‌یی هم‌چون ارتش آزادیبخش ملی ایران با یک‌صد عملیات موفق علیه نیروهای جنگ و سرکوب رژیم ولایت فقیه و بالاخره نیروی بالنده و نوین در صحنه «کانونهای شورشی» که امروزه به کابوس ملاها تبدیل شده‌اند. برخی بر این باورند که در شرایط فعلی مجاهدین خلق واجد شاخصهای جایگزین رژیم آخوندی هستند-
مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران در این باره نکات مهمی رو در پیامی که سال 65به‌مناسبت سالگرد انقلاب ضدسلطنتی ایراد شده بیان کردن و این‌طور گفتند که:
« بنابراین اگر مجاهدین در چارچوب یک شورای ملی مقاومت به‌مثابه جانشین سیاسی جدی و واقعی، در چارچوب یک دولت موقت، با تکیه به دریای خون شهیدان، با تکیه به پایگاه اجتماعی وسیع با تعهدات و مسئولیتهای عینی و الزام آورشان ـ که به کلی با تعهدات ذهنی جریانها یا خرده‌جریانهای صرفاَ روشنفکری متفاوت است ـ نبودند... اگر همین مجاهدین، با این امتیازات و ویژگی هایشان و با همه نظارتهای مستمر و دسته‌جمعی‌شان برای حفظ اصول و... که هر چه هم سطح مسئول بالاتر می‌رود، این نظارت مسلماً بیشتر می‌شود... اگر در چنین موقعیتی نبودند و به یک ساخت آبدیده و استوار تشکیلاتی متکی و پشتگرم نبودند، معلوم است که وارد معادلات گوناگون و پیچیده بین‌المللی نمی‌شدند، معادلاتی که به هیچ‌وجه یک فرد تنها یا یک گروه کوچک نمی‌تواند واردش بشود... چون به‌نحوی از انحاء در لابلای این پیچ و خم‌ها و تضادهای مختلفش تحلیل می‌رود. پس بحث فرد یا یک گروه کوچک یا حتی یک سازمان نیست، بحث یک جانشین است، بحث یک دولت موقت است. از قدیم هم گفته‌اند هر کسی باید لقمه را به اندازه دهانش بردارد و پا را هم از گلیم خودش درازتر نکند والا در ورای صلاحیت داخلی‌اش، در ورای صلاحیت و اعتبار بین‌المللی‌اش و در ورای اعتبار واقعی و عملی‌اش، با تضادها و مشکلاتی برخورد می‌کند که قدرت مواجهه و حل کردنشان را ندارد، بالنتیجه در عرصه بین‌المللی مقهور جاذبه‌های انحرافی می‌شود و رک و روشن در این مسیر به درجات مختلف تحلیل می‌رود در مدار جاذبه قوای بزرگتر قرار می‌گیرد» ساده بگم وابسته میشه.و این بحث سرنگونی خمینی است.
-هموطنان عزیز مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران در بخش دیگری از همین پیام با عنوان خانه صاحب دارد چنین می‌گوید: «
آخر حالا که زمان شاه نیست، در اواخر دوران شاه که فضا باز شد و مردم بیرون ریختند ما با خلأ جدی یک نیروی انقلابی و رهبری انقلابی مواجه بودیم، چطور؟! مجاهدین را سر بریده بودند؛ این جریان خائنانه اپورتونیستی آن روز هم به اسم مارکسیسم لنینیسم مجاهدین را متلاشی کرده بود و جدی‌ترین آلترناتیو موجود یا آلترناتیو محتمل را از بین برده بود، در حالی که شرایط پخته و آماده شده بود و به‌قول پدر طالقانی خون همین مجاهدین و بنیانگذارانشان راه جهاد عموم مردم را باز کرده بود. اما وقتی که راه باز شده بود، صاحب عله‌ها در صحنه نبودند، پس رجاله‌ها و آخوندها، همانهایی که تا روز آخر دست در دست شاه داشتند؛ آیت‌الله صدوقی و بهشتی و امثالهم... اینها در این قضیه آمدند بالا، خون را دیگران داده بودند، دزد به قافله انقلاب زد، پس باز باید نسل دیگری و خلقی قربانی می‌شد، اما الآن که این‌طوری نیست، الآن خانه صاحب دارد، سازمان متشکل انقلابی مشروعی شناخته‌شده در سطح داخلی و بین‌المللی وجود دارد.
درباره ربودن انقلاب ضدسلطنتی و ضرورت و نقش تعیین‌کننده رهبری در هر انقلابی به سخنان مسعود.رجوی رهبر مقاومت ایران گوش می‌کنیم و برنامه را بپایان میبریم
