روزنامه الشرق‌الأوسط لندن روز ۳۱فروردین در مطلبی نوشت: کسی که روند اتفاقات وین میان کشورهای عضو در توافق هسته‌یی سابق و نظام ایرانی را دنبال کند به ذهنش خطور می‌کند که تاریخ خود را تکرار می‌کند و کسی که همان اشتباهات را تکرار کند و منتظر نتایج متفاوتی باشد خود را فریب می‌دهد و تاریخ هرگز خود را تکرار نمی‌کند، اما کسانی را که تسلیم فکر «قابلیت فریب» شده‌اند، فریب می‌دهد.
این روزنامه در ادامه، گفتگوهای وین را به منزله آزمودن آزموده‌ها خطا عنوان کرده و نوشت: توافق هسته‌یی سابق بسیار ناموفق بود و همین ناموفق بودن دلایل منطقی و واقعی دارد و نتایج گفت و گوهای وین هر چه باشند باز آزموده را می‌آزمایند و خطا را دوباره تکرار می‌کنند. یکی از مهم‌ترین دلایل شکست توافق سابق این بود که کشورهای خلیج عربی را به‌طور کامل از مذاکرات و امضا و بیانیه توافق دور ساخت و این همان چیزی است که امروز در وین تکرار می‌شود و نتیجه بدون شک متفاوت نخواهد بود.
این روزنامه هم‌چنین به عدم دعوت از شورای همکاری خلیج برای مشارکت در گفتگوهای وین اشاره کرده و نوشت: شورای همکاری خلیج خواستار مشارکت در گفت و گوهای وین شد و دبیرکل آن پیام‌های صریحی به وزرای کشورهای پنج به‌علاوه یک ارسال و اعلام کرد، کشورهای خلیج عربی کشورهای حامی ثبات در منطقه و جهان‌اند و مذاکرات با نظام ایران به‌طور اساسی با آنها ارتباط دارد و دور ساختن آنها بیانگر این است که توافق مرده‌ای که تلاش می‌شود دوباره احیا شود به مرگ دیگری منتهی می‌شود.
الشرق‌الأوسط هم‌چنین به وضعیت رژیم ایران در زمان ترامپ اشاره کرده و نوشت: کسی که گفت و گوها و جزئیات آنها را در اخبار دنبال کند چاره‌ای ندارد جز این‌که بین وضعیت چند ماه پیش، وقتی که نظام ایرانی از تحریم‌های بسیار سخت آمریکا ترسیده و متضرر بود و آنچه امروز در جریان است مقایسه کند. ناز و نوازش توسط غربی‌ها به سطح آشکاری رسیده و نظام ایرانی از این وضعیت برای تبختر و فخرفروشی بهره می‌برد. آیا کسی باور می‌کند نظام ایرانی چند ماه پیش می‌توانست غنی‌سازی اورانیوم را به سطح شصت درصد برساند؟ حقیقت این‌که هیچ کس، اما این پرسش راه را برای مقایسه باز می‌کند و به درستی حجم تلاش غربی‌ها برای رسیدن به توافق به هر شکلی با ایران را بفهمد.
خطاهای توافق هسته‌یی سابق
الشرق‌الأوسط سپس به توافق قبلی و ضعفهای آن اشاره کرد و نوشت: یکی از خطاهای توافق هسته‌یی سابق این بود که آشکارا به دو مسأله اصلی در منطقه نپرداخت: اول، بلندپروازیهای سلطه‌گرایانه و گسترش نفوذ که نظام ایرانی در سر دارد و دخالت‌های آشکار آن در امور داخلی کشورهای عربی با اشغال مستقیم و شبه مستقیم عراق، سوریه، لبنان و یمن نمی‌پردازد و این‌که در این راستا باید تن به قوانین بین‌المللی بدهد. و به همین دلیل شرهای ایران پس از توافق هسته‌یی شکست‌خورده رو به فزونی گذاشت تا این‌که دولتی در آمریکا به قدرت رسید که با ایران قاطعانه برخورد کرد.
دوم، توافق هسته‌یی سابق به موضوع موشکهای بالستیک رژیم ایران که کشورهای عرب خلیج را تهدید می‌کند، نمی‌پردازد و این عاملی در ناکامی آن توافق بود و رژیم ایران امروز نفت سعودی و منابع انرژی جهان و شهروندان و تأسیسات غیرنظامی را آشکارا مورد حمله قرارمی‌دهد و مسأله در حد نگرانی از رها کردن لگام رژیم ایران تا منطقه را به تباهی بکشاند محدود نمی‌شود، بلکه به یک واقعیت عینی بدل شده که سراسر جهان شاهد آن است.
پیام‌های ملاطفت گفتگوهای وین به نظامهای سرکش
الشرق‌الأوسط اضافه می‌کند: پیام‌هایی که گفت و گوهای وین می‌فرستند گویای این‌اند که، اگر تو نظام سیاسی سرکشی هستی با مجازات بین‌المللی مواجه می‌شوی و اگر بر آن سرکشی خود پافشاری کنی و پا را فراتر بگذاری و شرهای بیشتری بگسترانی، کشورهای بزرگ و نهادهای بین‌المللی با تو وارد مذاکره می‌شوند و اگر به همان رویکرد خود ادامه دهی امتیازهایی خواهی داشت و تحریم‌ها از تو برداشته می‌شوند و ناز و نوازش می‌شوی.
با برداشتن برخی تحریم‌ها از رژیم ایران جهان درخواهد یافت که تروریسم به پایان نرسیده
الشرق‌الأوسط سپس به نتایج برداشتن تحریم‌ها می‌پردازد: در همین راستا جهان به‌زودی و با برداشتن برخی تحریم‌ها از ایران درخواهد یافت که تروریسم به پایان نرسیده و می‌تواند به شکل‌ها و نام‌های متعدد برگردد تا زمانی که حمایت کننده وجود دارد و بر رفتار و استراتژی و سیاست‌های خود اصرار کند و می‌داند که همه اینها بدون هیچ مجازاتی خواهند گذشت و بسیاری هزینه بی‌تفاوتی و عقب‌نشینی را خواهند پرداخت که به عواقب آن بر جهان فکرنکرده‌اند.
بنیادگرایی در غرب با حمایت همان کشور جانی تازه می‌گیرد و موجب مشکلاتی نامحدود برای کشورهایی می‌شود که از آن دفاع می‌کنند و تصور می‌کنند شرهای این جماعتها به کشورهای عربی و مسلمان محدود می‌شوند و به آنها نمی‌رسد. چشم‌پوشی و اغماض در اینجا عواقب وخیمی در آینده خواهد داشت و تساهل با بیمار آن را به طاعون بدل می‌کند.
