در جلسه گذشته، به‌دنبال سؤالاتی که درباره انسان، جامعه و هستی مطرح کردیم، به ضرورت شناخت و تبیین جهان رسیدیم. بعد از توضیحاتی درباره معنای تبیین، لزوم بکار بردن یک روش درست و احتراز از روشهای انحرافی و ً غلط بحث شد. سپس با تشخیص روشهای صرفاً عقلانی و تجربی، قرار شد مختصری در مورد روش برخورد قرآن صحبت کنیم. دیدیم که قرآن در قدم اول، از همین واقعیات عینی و ملموس، با مدد حواس و از طریق تجربه، شروع می‌کند، که این یک کار »علمی« است؛ در قدم بعد به مدد منطق و از طریق تعقل و تدبر، به جمعبندی و تبیین می‌پردازد، که این یک کار »فلسفی« است. یعنی....
