هر کس در زندگی خودش پیش از همه به این سؤال پاسخ میدهد، که انتخابش چه جادهیی ست.
حفظ شرافت و یا سر بریدن آن به پای مصائب زندگی. تاریخ بارها و بارها نشان داده که سرزمین ما ایران، این میراث گرانبها را برای فرزندان رشیدش به جا گذاشته.کسانی که حاضرند بهای شرافت را هر قدر که گران و پر مشقت باشد بپردازند.
عثمان نادری اهل روستای بیرواس مریوان جوانی ۳۴ساله فرزند دلیر ایرانزمین از خطه کردستان بهای شرافت را با خون خود پرداخت. اگر چه این فرزند قهرمان کرد بار مشقت زندگی را با کولبری به دوش میکشید که مبادا در برابر ستمگرانی که نان را از گلوی مردمش بیرون کشیدهاند زانو بزند. اما فریاد اعتراض او در ۲۵آبان۹۸تصمیم دیگری بود. نشانی از شرافت بیپایان فرزندان ایرانزمین که هرگز در برابر ظلم ظالم سر فرود نیآورده و نخواهند آورد.
عثمان متأهل بود اما بهدلیل سیاستهای غارت و چپاول حکومت آخوندی مثل خیلی از جوانان ایران بیکار بود. بیکاری ای که حاصل اختلاسها و دزدیهای سیستماتیک این رژیم بود. اما عثمان که مجبور بود به هر نحوی مخارج زندگیش رو تأمین کند در پی راهحل بود....
Listen to "داستانهای مقاومت - زندگینامه شهید قیام ۹۸ - عثمان نادری" on Spreaker.
عثمان قهرمان وجدان خود را برگزید وبا روی آوردن به شغل سخت و جانکاهی مثل کولبری نان سفره خود و خانوادهاش را از راههای پر پیچ و خم کوهستان به دست میآورد. از کنار درهها و پرتگاهها وزیر چشم پاسداران شب که با گلوله بیشرافتی در کمین اند، از گذر بر زمین پر مین و خمپاره. نانی که بیشک شکم های گرسنه را سیر نمیکرد.
وحالا ما ماندیم و راهی که باید پیمود. راهی با قطرههای خون گرم عثمان و عثمانها بر پیکرش...
راهی به سوی آزادی...