سرمایه‌گذاری هر کشوری روی قشر دانشجو است که آینده هر مملکتی را رقم می‌زند اما در ایران ما، با حاکمیت آخوندها که در جهت مخالف علم و دانش است، این موضوع کاملاً متفاوت است.
خمینی دانشگاه را دشمن بزرگ خودش می‌دانست. خمینی در ۱۷آذر ۵۹گفت: «ریشه‌ٔ تمام مصیبتهایی که تاکنون برای بشر پیش آمده از دانشگاهها بوده است».
با این تفکر ارتجاعی، تکلیف دانشجو و دانشگاه از همان ابتدا روشن شد. از همان ابتدا حکومت آخوندی، پاسداران را به دانشگاه نفوذ داد. بعد از به اصطلاح « انقلاب‌فرهنگی» در سال۵۹، دانشگاههای ایران از آن‌روز تا امروز زیر شدیدترین اختناق، تفتیش عقاید، جاسوسی و بازرسی است.
بعضی از اقدامات سرکوبگرانه حکومت آخوندی علیه دانشجو:
ـ ربودن، دستگیری، کشتن زیر شکنجه.
ـ احضار، اخطار، تعلیق و محروم کردن توسط کمیته‌های انضباطی.
ـ فشار و مزاحمت از طریق حراست دانشگاه در مورد پوشش و ورود و خروج در خوابگاهها...
ـ اقدامات امنیتی و جاسوسی برای کنترل از طریق حراست و بسیج و نصب دوربین مداربسته.
در قیام سرخ۹۸نسل جوان و جویای آزادی به پاخاستن و به راستی که دانشگاه، سنگر آزادی است و از هر فرصتی صدای آزادیخواهی را علیه دیکتاتور بلند کردند....
