مریم رجوی- اسلام، زنان و برابری- قسمت اول

بنیادگرایی و زنان – قسمت اول

زمینهٔ ظهور بنیادگرایی

ایران کشوری است با وسعتی سه برابر فرانسه و جمعیتی حدود ٧٠میلیون، کشوری با
٩٨درصد مسلمان و اکثریت شیعه. ولی آنچه موقعیت ایران را برجسته می‌کند قبل از
هر چیز تأثیرگذاری فرهنگی و سیاسی آن در جهان اسلام می‌باشد. چرا که ایران نقش
تعیین‌کننده و یگانه‌یی در شکل‌گیری تمدن اسلامی در سدههای اولیهٔ ظهور اسلام داشته
و همواره در سمت گیریهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جهان اسلام اثرگذار بوده
است.بی جهت نیست که رژیم آخوندی رسماً از ایران به‌عنوان ام القُرای اسلامی نام می‌برد.
محمدجواد لاریجانی، از نظریه پردازان ولایت فقیه، تصریح می‌کند: »ما موقعیت بسیار
بزرگی در جهان اسلام داریم. هیچ کشوری جز ایران نمی‌تواند جهان اسلام را رهبری
کند. این یک موقعیت تاریخی است....

آرزوی به دست آوردن »رهبری جهان اسلام «، همان توسعه‌طلبی ارتجاعی و رویای احیا
امپراطوری و خلافت قرون‌وسطایی تحت نام اسلام در جهان است که یکی از اجزا تفکر
بنیادگرایی محسوب می‌شود....
در یک نگاه تاریخی سابقهٔ قشری‌گری و تحجر و برداشتهای انحرافی از اسلام به ١٤٠٠سال
قبل یعنی به چند دهه بعد از ظهور اسلام برمی‌گردد و در تاریخ معاصر و قرن بیستم هم،
جریانهای بنیادگرا در نقاط مختلف جهان اسلام ظهور کرده‌اند. البته به‌صورت جریانهای
منزوی و ضعیف بوده‌اند. ولی بنیادگرایی اسلامی که امروز ما از آن صحبت می‌کنیم با
روی کار آمدن خمینی در سال ٥٧در ایران به‌وجود آمد و به اتکا یک حاکمیت سیاسی
آنهم در کشوری به اهمیت و بزرگی ایران، شروع به اثرگذاری در سطح منطقه و در کل
جهان نمود. بنا بر این اگر ‌چه این پدیده از قبل آثار و جریانها و تشکلهایی داشته اما مثل
وضعیت کنونی که ناشی از روی کارآمدن خمینی از ٢٥سال پیش است، نبوده است...

بنیادگرایی و زن‌ستیزی در عمل سیاسی و اجتماعی

قوانین نظام آخوندها، زن را از ریاست‌جمهوری و رهبری و قضاوت محروم می‌کند. قوانین
موضوعهٔ این رژیم هم آکنده از زن‌ستیزی و تبعیض جنسی است...
در نظرگاهها و احکام اسلامی تصریح شده که زن مالک تمامی بضاعت و جسم خویش
است. اما مرتجعان، در زیر پوشش تقدس خانواده، مرد را مالک جسم و جان زن می‌دانند
و زن را به بردهٔ مرد تبدیل می‌کنند. این دیدگاه در ایران به‌صورت قانون اجرا می‌شود. از
این رو قانون مدنی رژیم ریاست خانواده را از خصایص شوهر می‌داند و در زمینهٔ مسکن،
طلاق، شغل، تابعیت، تحصیل و مسافرت، زن را به مرد مشروط کرده است.....

صدور بنیادگرایی و گسترش زن‌ستیزی

بنیادگرایی که به اقتضای سرشت خود در داخل مرزها محدود نمی‌ماند، در پیشروی خود به
کشورهای دیگر نیز زن‌ستیزی را گسترش می‌دهد.
آخوندها از جنون ضد زن، برای صدور ارتجاع و تروریسم به سایر کشورها استفاده می‌کنند.
آنها به نیروهای سرخورده و ناآگاه سایر کشورها چنین القا می‌کنند که بی‌بند و باری جنسی،
هدف نهایی دموکراسی هاست و همهٔ بدبختیها ناشی از این است که پای موجود شوم و
فتنه‌گری به نام زن به صحنهٔ جامعه باز شده است. در چنین جوی، با نشان‌ دادن عکس زنان
بی حجاب به مشتی متعصب، در آنها کینه ایجاد می‌کنند و زمینهٔ ترور زنان کارمند و خبرنگار
را فراهم میسازند....

صدور بنیادگرایی و گسترش زن‌ستیزی را از سه جهت می‌توان مورد توجه قرار داد:

اول این‌که صدور و گسترش بنیادگرایی اسلامی مبتنی بر حاکمیت بنیادگرایی در ایران است
و رژیم ایران از روز نخست هیچوقت پنهان نکرده که استقرار حکومت جهانی اسلام یک
هدف استراتژیک برای این رژیم است. خاتمی، رئیس‌جمهور سابق رژیم، گفته است: در
استراتژی حفظ انقلاب اسلامی ما باید به »بَسط » نگاه کنیم و نه به »حفظ.«
دوم این‌که بنیادگرایی اسلامی با دنیای معاصر سازگاری ندارد، لذا در هر شرایطی بقای
خودش را در تهاجم و گسترش به سایر کشورها جستجو می‌کند. به همین خاطر بود که
خمینی ٨سال بر ادامهٔ جنگ با عراق اصرار کرد و می‌گفت »جنگ مایهٔ حیات « و »صلح
دفن اسلام « است.
اما سومین جنبه‌یی که باید در امر صدور بنیادگرایی مد نظر داشت زمینه‌ها و بسترهای مناسب رشد آن در دهه‌های اخیر است. دو عامل بسیار مهم در این زمینه، یکی فرو ریختن اتحاد شو روی سابق است و دیگری پایان ناسیونالیسم عرب بر اثر بحران و جنگ کویت....