یک سؤال هنوز وجود دارد و آن هم این‌که چرا این قیام را یک گام و جهش به‌سوی سرنگونی می‌دانیم؟
جواب:
این قیام به‌دلیل ابعاد و به‌دلیل گستردگی زیادی که داشته است فی الواقع مثل یک منشوری می‌ماند که از جهات مختلف می‌شود به‌آن نگاه کرد، و به ارزیابی و تحلیل آن نشست.
اولین موضوعی که ما در این قیام داشتیم که سنگ‌بنای هر نتیجه‌گیری‌مان می‌تواند باشد یک موضوعی هست که، ما در این قیام شرکت تمام اقشار و گستردگی ملت ایران را به‌همراه داشتیم. خودتان می‌دانید که این رژیم بعد از قیام ۹۶تمام حم وغم خودش را به‌کار برد و تمام ترفندهای که در اختیار داشت را استفاده کرد و از تمام ابزار سرکوبش چه آشکار و چه اشکال پیچیده‌اش استفاده کرد که قیام بعدی محقق نشود. اما همان‌طور که برادر مجاهد مسعود رجوی در جمعبندی قیام ۹۶گفته بود این قیام استمرار دارد، متوقف شدنی نیست. و ما دیدیم در۹۷و به‌طور مشخص در اوج آن در نقطه عطفی که در ۹۸طی کرد این قیام استمرار داشت. بنا بر این رژیم در اوج آمادگی که داشت، نتوانست این قیام را متوقف کند و در قیام آبان ۹۸ما با حضور تمام اقشار و آحاد مردم ایران در ۲۰۰شهر و استانهای کشور مواجه بودیم.
قیام آبان با تمام گستردگیش یک موضوعی را در عرصه جهانی و داخلی روشن کرد و آن هم این بود که نشان داد، این رژیم تا کجا فاقد پایگاه مردمی است.
شما گفتید که چرا ما می‌گوییم این قیام یک گام بلند به‌سوی سرنگوی است یکی از پایه‌های آن همین است....
