728 x 90

وضعیت فاجعه‌بار و خطرناک زنان زندانی سیاسی در زندان مخوف قرچک ورامین؛ گفتگو با بستگان فروغ تقی پور، پرستو معینی، زهرا صفایی و فاطمه مثنی

زنان زندانی سیاسی فروغ تقی پور، پرستو معینی، زهرا صفایی  و فاطمه مثنی
زنان زندانی سیاسی فروغ تقی پور، پرستو معینی، زهرا صفایی و فاطمه مثنی

مجری: بینندگان عزیر در رابطه وضعیت فاجعه‌بار و خطرناک زنان زندانی سیاسی در زندان مخوف قرچک ورامین و همین‌طور زندان اوین گفتگویی داریم با خواهران مجاهد مژگان تقی‌پور و زینب صفایی و هم‌چنین با برادر مجاهد اسدالله مثنی.

خواهر مژگان خواهر شما زندانی سیاسی فروغ تقی‌پور در زندان قرچک ورامین است. لطفاً در مورد وضعیت کنونی ایشان در زندان اگر اطلاعات بیشتری دارید برای بینندگان ما توضیح بدهید.

خواهر مجاهد مژگان تقی‌پور: سلام به بینندگان سیمای آزادی. مأموران رژیم به خانه خواهرم فروغ ریختند، دستگیر و با خودشان بردند. تا مدتها از وضعیت او خبر نداشتیم. بعد از چند دوره بازجویی و فشارهای روحی و روانی او را به زندان قرچک ورامین منتقل کردند. قابل توجه است که بدانید از زندان قرچک ورامین خانواده‌های زندانیان سیاسی و مردم به‌عنوان کهریزک دوم نام می‌برند.

وضعیت بهداشتی این زندان بسیار فاجعه‌بار است به‌طوری‌که فاضلاب بند بالا زده و بوی تعفن همه بند را گرفته است. و زندانبانان هیچ اقدامی برای رفع این مشکل نمی‌کنند. به همین دلیل بیماریهای پوستی واگیردار و تنفسی شیوع پیدا کرده است. تعدادی از بیماران (زندانیان) کرونا گرفتند ولی متأسفانه امکاناتی مثل ماسک و مواد شوینده به آنها نمی‌دهند و آنها مجبور هستند اینها را با قیمتهای خیلی بالا خودشان تهیه کنند. پزشک هر دو الی سه ماه یک بار به آنجا سر می‌زند، وقتی هم سر می‌زند، نه تنها برای آنها کاری نمی‌کند، بلکه با توزیع مواد متادون و ترامادول سعی می‌کند آنها را معتاد کند که آنها در شرایط جسمی بدی قرار بگیرند که توان هیچ اعتراضی نداشته باشند. وضعیت این زندان به‌غایت غیرقابل تحمل است طوریکه زندانیان عادی هر چند روز یکبار، دست به خودکشی می‌زنند.

تاکتیک جدیدی که رژیم به‌تازگی در زندان بکار برده است، زندانیان خطرناک و جیره و مواجب‌بگیرهای خودش را به جان زندانیان سیاسی انداخته است برای این‌که زهر چشم از زندانیان سیاسی بگیرد. کار اینها اساساً درگیری و ضرب و شتم زندانیان سیاسی است. به همین دلیل جان خواهرم فروغ و هم‌چنین پرستو معینی و زهرا صفایی به‌شدت در خطر است.

همان‌طور که مطلع هستید خواهر مریم فراخوان به اقدام فوری برای نجات جان زندانیان سیاسی به‌خصون زندانیان زن دادند و تشکیل هیاتهای تحقیق بین‌المللی برای بازدید از زندانهای رژیم ایران و دیدار با زندانیان سیاسی و تأکید روی دیدار با زندانیان سیاسی زن کردند.

کشورهای غربی باید دست از مماشات با رژیم بردارند. جنایات رژیم را ملت ایران نه می‌بخشد و نه فراموش می‌کند. تردیدی نیست که جنایتکارانی که در شکنجه‌گاه قرچک ورامین بیشترین آزار و فشار ضدانسانی را به زنان زندانی سیاسی وارد می‌کنند باید محاکمه بشوند. دادخواهی از حقوق این زندانیان بخشی از دادخواهی تمامی جنایت ضدبشری رژیم است و ما تا پایان این دادخواهی از پا نمی‌نشینیم.

مجری: خواهر زینت صفایی شما لطفاً در مورد وضعیت خواهرتان زندانی سیاسی زهرا صفایی و دختر ایشان پرستو که در زندان قرچک ورامین هستند توضیح بدهید.

خواهر مجاهد زینب صفایی: صبح روز ۴اسفند ۹۸ پاسداران به خانه خواهرم حمله کردند و خواهرم زهرا صفایی و پرستو معینی دخترش را دستگیر کردند. هنگام دستگیری به‌طور وحشیانه‌یی خواهرم و دو فرزند جوانش را مورد ضرب شتم قرار می‌دهند. به دست پرستو دست‌بند می‌زنند با زنجیر کشان کشان او را از پله‌ها با خودشان می‌برند.

زهرا سال۶۰ تا ۶۸ در زندان بود. دو روز پس از دستگیری پدرم حسنعلی صفایی، خواهرم را دستگیر می‌کنند. برای این‌که روحیه پدرم را بشکنند خواهرم زهرا را برای بازجوییهای پدرم می‌برند. پدرم یکی از بازاریان معروف و سرشناس تهران بود و به همین دلیل برای شکستن روحیه مقاوم پدرم، خواهرم را هر روز پشت اتاق شکنجه پدرم می‌نشاندند. ولی هیهات پدرم سرخم نکرد، در مقابل ارتجاع کوتاه نیآمد و ایستاده و استوار تیرباران شد. رژیم آخوندی مجبور شد ۱۱مرداد۶۰ صبح روز عید فطر او را تیرباران کند. خواهرم زهرا یکی از شاهدان قتل‌عام ۶۷ است. به همین دلیل رژیم از او کینه و زخم دارد و هر بار او را مورد آزار و شکنجه قرار می‌دهد. در سال۸۴ هم یکبار دیگر خواهرم زهرا را دستگیر کردند و مدتی در زندانهای مخوف و سیاه‌چال‌های رژیم آخوندی بود. زندان مخوف قرچک ورامین شرایط بسیار اسفناکی دارد. سال‌ها قبل ما شنیدیم تعدادی از زنان زندانی در این زندان در کانکسی نگهداری می‌شدند که به‌خاطر شرایط سخت زندان و در گرمای به‌شدت وحشتناک آنها در کانکسها جان باختند. شرایط زندان برای زنان زندانی به‌غایت دردناکتر و اسفبار است. زندانیان از می‌نیمم امکانات بهداشتی و درمانی برخوردار نیستند. خصوصاً که در زندان مخوف قرچک ورامین زنان جوان نگهداری می‌شوند. در شرایطی که کرونا بیداد می‌کند و احتیاج به امکانات پزشکی هست، این زندان از می‌نیمم‌ها برخوردار نیست. رژیم آخوندی ناقض حقوق‌بشر است. ما مردم و مقاومت ایران بارها و بارها گفتیم جنایت رژیم را نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم و تا به پای میز محاکمه کشاندن این رژیم آخوندی ما کوتاه نمی‌آییم

مجری: آقای مثنی خواهر شما زندانی سیاسی فاطمه مثنی در زندان اوین است، لطفاً در مورد سابقه ایشان به‌عنوان یک زندانی سیاسی و وضعیت کنونی ایشان در زندان اوین برای بینندگان ما توضیح بدهید؟

برادر مجاهد اسدالله مثنی: با سلام به شما و به بینندگان عزیز. بله خواهرم فاطمه مثنی به همراه همسرش حسن صادقی از ۵سال پیش در زندان به سر می‌برد. اساس اتهام این بوده که می‌خواستند برای مجاهد صدیق حاج صادقی در خانه یک مراسم ختمی بگیرند. این پایه اتهامی است که برای آنها ۱۵سال زندان بریدند و آنها را منتقل کردند به اوین. خواهرم زندانی سیاسی دهه۶۰ است که پاسداران در ابعاد ۳۰-۴۰نفر شبانه ساعت ۲نیمه شب به خانه ریختند و او که کمتر از ۱۳سال داشت را به همراه مادر دستگیر کردند و به زندان بردند و بیش از ۳سال در زندان بود. در همان زمان که در زندان بود برادرانم مصطفی، مرتضی و علی را اعدام کردند و این اعدامها را به او گفتند تا بیشترین فشار روانی را غیر از شکنجه‌هایی که می‌کردند به او بیاورند. به‌هرحال از ۵سال پیش در زندان اوین است. همه می‌دانند که به‌خصوص بعد از شرایط کرونا وضعیت بهداشتی زندان در چه شرایطی است و بارها و بارها مقاومت ایران، بارها خواهر مریم تأکید کردند که در این شرایط لازم است زندانیان آزاد بشوند. اما چنین کاری انجام نشد و همین باعث شد که الآن فاطمه به‌دلیل این‌که حالش به هم خورده و سرگیجه گرفته او را به بیمارستان منتقل کردند و به احتمال قوی کرونا گرفته است. در حالی که او مریضیهای مختلفی از جمله دیابت دارد. و مشخص نیست که سرانجام چه خواهد شد.

نکته‌یی که خواستم بگویم این‌ است که این یک نمونه است، یک نمونه از وضعیت زندانیان به‌خصوص زندانیان زن در رژیم آخوندی است که در چنین شرایط و چنین وضعیتی قرار دارند. اوین زندانی است که از قدیم برای مردم‌مان روشن بوده است و مردم از شکنجه‌گاه اوین به نام زندان بدنام اوین یاد می‌کنند. به هرحال خواستم تأکید کنم تنها راه این است که همان‌طور که خواهر مریم تأکید کردند هیأتهای بین‌المللی برای بازدید از زندانها اقدام کنند به‌خصوص زندانهای زنان و مشخصاً وضعیت را از نزدیک ببینند. به‌خصوص ارگانهای حقوق‌بشری تا این وضعیت به نقطه‌یی که باید برسد.

بگذارید تأکید کنم رژیم آخوندی تمام این اقدامات و این کارها را می‌کند در شرایطی که در فاز سرنگونی است تا رعب و وحشت ایجاد بکند اما کور خوانده است و این مقاومت ایران و مجاهدین دست از اهدافی که دارند بر نمی‌دارند حالا بگذار رژیم آخوندی با خانواده‌های مجاهدین با هر کسی که اسمی و رابطه‌یی با مجاهدین دارد این رفتار را بکند.

برگرفته از سیمای آزادی

										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/cfdce891-28c6-40d3-b049-24f6fb6f4e02"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات