از طرفه‌های روزگار ما این است که مقاومت ایران هنگامی که با فاشیسم دینی در داخل ایران چنگ در چنگ است، باید با سیاست اپیزمنت و مماشات با آخوندها از سوی دولت‌های خارجی مقابله کند. این سیاست ننگین، افشاشده، از دور خارج و رسوا اکنون در بحبوحه‌ٔ قیام مردم ایران از کردستان تا تهران، به‌دلیل قتل فجیع مهسا امینی بیشتر از هر زمان شایان به چالش کشیدن است. هواداران مقاومت ایران و اشرف‌نشانان دلیر نزدیک به ۳ماه متوالی ایستادگی خود در برابر معاملهٔ کثیف دولت بلژیک و فاشیسم دینی برای تحویل‌دهی یک دیپلمات-تروریست بمب‌گذار ایستادگی کرده و آن را متوقف نمودند.
اگر این قامت‌‌افراشتگی و حرکت برخلاف جریان رایج نبود، معامله‌یی که به‌صورت چراغ‌خاموش در ۲۰اسفند ۱۴۰۰ بین دو طرف به امضا رسیده بود می‌توانست در خفا و سکوت به‌تصویب برسد اما چشمان هوشیار مقاومت ایران، پیش از نهادینه کردن این معاملهٔ ننگین در پارلمان بلژیک آن را افشا کرد و هموطنان ایرانی را به ایستادگی در برابر آن فراخواند.
دولت بلژیک با این اقدام سرزنش‌آور، قدم بر پل پوسیده‌یی گذاشت که پیش‌تر نویل چمبرلین، نخست‌وزیر بریتانیا(۱۹۴۰ ـ ۱۹۳۷) بر آن گام نهاده و تا قعر قهقهرا سقوط کرده بود. او گمان می‌کرد می‌تواند با خوراک دادن به تمساح دهان‌گشودهٔ فاشیسم هیتلری مانع از زیاد‌ه‌خواهی بیشتر او شود. امروز وقتی دوباره به تاریخ اسف‌بار و عبرت‌انگیز جنگ جهانی دوم بازمی‌گردیم و آن را مرور می‌کنیم، آثار تکان‌دهندهٔ این سیاست کثیف را در مرگ تراژیک ۷۰ تا ۸۵میلیون انسان مشاهده می‌کنیم.
پیش‌تر تأکید کرده بودیم که آنچه در معاملهٔ شرم‌آور پادشاهی بلژیک و فاشیسم به خط پایان رسیده‌ٔ دینی شاهد آن هستیم، نوعی نوماکیاولیسم در عصر کبیر آگاهی است؛ عصری که در آن به‌یمن پیشرفت و گسترش ارتباطات، دیوار مرزها شکسته شده و جهان به آکواریومی بزرگ تبدیل گشته است. در این آکواریوم نمی‌توان هیچ نهفته‌یی را تا ابد در پشت درهای بسته و قفل‌های ناگشوده مخفی نگهداشت. اگر کسی به این واقعیت متقن باور ندارد، هیچ چیز از سیاست و ارتباط آن با دنیای امروزین درنیافته است. بزرگ‌ترین رازها ممکن است فقط تا مدتی در حیطه‌ٔ راز باقی بمانند، دیر یا زود از پرده بیرون خواهند افتاد.
خاستگاه این نوماکیاولیسم، زیرپا گذاشتن شرافت اخلاقی، پرنسیب‌های انسانی، اصول حقوق‌بشر، ارزش‌های جهان‌شمول و بسیاری دست‌آوردهاست که نسل‌های پیشین آن را به قیمت خون و حرمان میلیون‌ها انسان در کتیبهٔ تاریخ ثبت کرده‌اند. این دست‌آوردها متعلق به کل جامعهٔ بشری است و همهٔ جریان‌های سیاسی، دولت‌ها، سازمان‌های حقوق‌بشری، روشنفکران، دانشمندان، هنرمندان و... با هر نحله و نظرگاه و نگرش فلسفی موظف به دفاع از آنها هستند؛ زیرا تمدن کنونی بر مبنای آنها شکل گرفته است. اگر مشعل این ارزش‌ها را خاموش کنیم در حقیقت انسان و جامعهٔ انسانی را به عصر توحش واگشت داده‌ایم.
کنفرانس مطبوعاتی مقاومت ایران برای معرفی کتاب «تروریسم دیپلماتیک، ساختار تروریسم دولتی ایران»(در ۲۵شهریور) و تظاهرات ایرانیان آزاده مقابل وزارت‌خارجه بلژیک همزمان با جلسه دادگاه استیناف بروکسل، عزم راسخ این مقاومت را برای کارزار مقابله با سیاست کثیف اپیزمنت و خوراک‌رسانی به فاشیسم دینی بار دیگر بارز کرد.
پیشروی کارزار به کارزار و تعویق مرحله به مرحله دولت بلژیک از این معاملهٔ ننگین پیروزی حقیقت و عدالت را در برابر بند‌و‌بست و خیانت به حقوق‌بشر و ارزش‌های جهان‌شمول انسانی نشان می‌دهد که باید با تمام‌قوا این کارزار را ادامه داد و تا حصول به نتیجهٔ نهایی از آن باز نماند. تا همین‌جا بنا به حکم دادگاه استیناف بلژیک، اسدالله اسدی باید حداقل تا ۲۸مهر ۱۴۰۱ در زندان بماند و تا آن زمان، دولت بلژیک نمی‌تواند او را به ایران یا کشور دیگر و یا حتی زندان دیگر منتقل نماید.
بدیهی است که قیمت این معاملهٔ شرم‌آور برای دولت بلژیک و سلطهٔ پابه‌گور ملایان روز‌به‌روز برای دو طرف سنگین‌تر می‌شود. خیزش سراسری مردم ایران برای دادخواهی خون مهسا امینی و دیگر قربانیان این حکومت بدتر از داعش، قیمت را از این هم سنگین‌تر خواهد کرد.
آری همان‌گونه که خانم مریم رجوی در پیام به تظاهرات ایرانیان آزاده تأکید کرد: «امتیاز دادن به آخوندها، قرار گرفتن در کنار یک رژیم در حال سقوط است».
در همین رابطه:
