در آستانهٔ محرم و ایام عاشورا، عناصر و نهادهای سرکوبگر رژیم به‌منظور ارعاب و پیشگیری از هر گونه حرکت و صدای ضدحکومتی در مراسم گرامیداشت عاشورای حسینی، در سرکشی به‌هیأت‌ها و تکیه‌ها به مسئولان آنها در مورد «اخلال‌گران در نظم و امنیت عمومی» هشدار می‌دادند و خط و نشان می‌کشیدند که «دستگاه قضایی با مخلان نظم قاطعانه برخورد می‌کند و مجازات لازم در خصوص این افراد اعمال می‌شود»(اظهارات دادستان قضاییه جلادان در خوزستان ـ ایسنا ۳مرداد ۱۴۰۲).
وزارت اطلاعات آخوندها نیز برای اعمال فضای امنیتی بر هیأت‌ها و تکایا، در پایان یک اطلاعیه راجع به کشف یک شبکه تروریستی نوشت: «از هیأت، تکایا و سایر مجالس عزاداری و از کلیهٔ عزاداران حسینی استدعا دارد که در این ایّام... هم‌چون گذشته با هوشیاری کامل، ضمن همکاری با خادمان جان بر کف خود و حافظان امنیت کشور، هر مورد مشکوک را به ستاد خبری وزارت اطلاعات(۱۱۳) یا نیروهای امنیتی، انتظامی و بسیجی حاضر در محل گزارش نمایند»(خبرگزاری نیروی تروریستی قدس ۲مرداد).
اما به‌رغم این ترفندهای امنیتی و کنترلی، در بسیاری از هیأت‌ها و تکایا در ایام عاشورای حسینی اتفاقاتی علیه رژیم یزیدی افتاد که زوزه‌های وحشت آخوندهای حکومتی را به آسمان رساند: آخوند حسینی بوشهری رئیس باند جامعه مدرسین حوزه قم و عضو مجلس خبرگان ارتجاع در واکنش به نوحه‌هایی که امسال در هیأت‌ها رایج بود، گفت: «برخی برای امام حسین نوحه‌سرایی می‌کنند، اما به‌گونه دیگری دشمن شادکن می‌شوند، به سر و سینه هم می‌زنند اما در مسیری سینه‌زنی می‌کنند که رادیوها و رسانه‌های بیگانه حرف و شعارشان را بازتاب دهند»(ایرنا ۷مرداد).
آخوند حسینی همدانی گماشتهٔ خامنه‌ای در جمعه‌بازار کرج نیز با شکوه و شکایت از آنچه آن را «رواج اباحه‌گری» و «حرف و رفتار یزیدی» می‌نامید گفت: «خیمه حسین برپا می‌کنند و حرف یزید می‌زنند و رفتار یزیدی دارند. این نمونه دیگری از جنگ روایت‌هاست که اگر خوب تبیین نشود تحریف و انحراف شدید در دین به‌وجود می‌آید». این آخوند حکومتی افزود: «دارند بر سر زبان بچه حزب‌اللهی‌ها جور دیگری دارند می‌اندازند با یک بیان دیگری همان حرف‌ها را و این همان خط نفوذی است که حضرت آقا چند سال است تذکر دادند... همین قرائت‌های مختلف و التقاطی که برای اسلام تبلیغ می‌کنند...».
گزارش‌های دریافتی از هیأت‌های عزاداری و فضای ضدحکومتی در آنها و نوحه‌هایی که امسال در این هیأت‌ها رایج بود و نشان می‌دهد هم‌چون اواخر حکومت شاه، رنگ غالب، رنگ خشم و اعتراض نسبت به سوءاستفاده‌های دجالگرانهٔ حکومت آخوندی از دین برای سرکوب و غارت افسارگسیختهٔ مردم بود، تا آنجا که روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت(۷مرداد) نوشت: «در مراسم سوگواری محرم امسال، از حیث پرداختن به مسائل روز سیاسی و اجتماعی توجه‌برانگیز بود. ارشادات و ارجاعات سیاسی به مسائل حساس روز، هم‌چون بحث حجاب یا مشکلات اقتصادی و مصائب معیشتی به‌چشم می‌آمد».
در این نوحه‌ها گاه به زبان استعاره و بیان‌های تلویحی گویاتر از تصریح، مردم به قیام و برخاستن علیه حکومت حرام‌خواران یزیدی و فروافکندن» بتی دیگر» فراخوانده می‌شدند؛ این‌که «تمام مشکلات یک تار مو نیست» یا به دزدیده شدن بیت‌المال، یا به «همراه شدن شیخ و شاه» علیه مردم اشاره می‌کردند.
بی‌جهت نیست که مدیرکل ارشاد رژیم در استان یزد در واکنشی خشم‌آلود و شدیداللحن به این‌گونه نوحه‌های اعتراضی، از مداحانی که نوحه‌های انتقادی یا اعتراضی خوانده‌اند، در ردیف «شیطان و یارانش» نام برد و نوشت: «شیطان و یارانش... برای ایجاد انحراف و تحریف در عزاداری شیعیان تلاش می‌کنند»(تلگرام حکومتی امتداد ۷مرداد).
رواج و اقبال اجتماعی نوحه‌های ضدحکومتی و ضدارتجاعی و هم‌چنین گرامیداشت شهیدان قیام در مراسم عزاداری محرم، از یک‌سو حاکی از شکست رژیم آخوندی در اعمال اختناق و کنترل مطلق خود بر جامعهٔ به‌ستوه آمده و از سوی دیگر گواه آن است که رژیم نتوانسته جنایات خود را تحت نام اسلام توجیه کند و توده‌های به‌جان آمده هم‌چنان از امام حسین و حضرت زینب و پیام ستم‌ستیز عاشورا، در نبرد با یزید دوران خامنه‌ای پلید و جنایتکار الهام می‌گیرند و به‌خروش می‌آیند.
