آموزش برای کانونهای شورشی- قسمت ۷۵
مبارزه و پیروزی- قسمت اول
چهل سال مبارزه شکوهمند مجاهدین با حکومت آخوندی.
آزادی و فقط آزادی نخستین، ضروریترین و اساسیترین شعاری ست که تنها در تحقق آن و با تحقق آن است که میتوان سخن از دیگر گام های مبرم برای رستگاری مردم ایران به میان آورد.
خواستهایی مانند آبادانی، پیشرفت، رفاه، برابری زن و مرد، جدایی دین از دولت، انتخابات آزاد و غیره... که در دستیابی به این گوهر شب چراغ معنا داشته و دارد.
ایران آینده یک ایران آزاد و دموکراتیک است. ایرانی که با تجربه دردناک خونین ستمشاهی و ستم شیخی، دیگر هرگز و به هیچ قیمت به گذشته تاریک باز نخواهد گشت.
یکی از رویارویی مجاهدین خلق با خمینی ضدبشر کاندیداتوری مسعود رجوی در اولین انتخابات ریاستجمهوری در سال ۵۸است. که خمینی بهدلیل استقبال مردمی و گروههای سیاسی از مسعود رجوی با فتوایی وی را از کاندیداتوری حذف کرد.
این رویارویی مانع نشد که نام مسعود رجوی از روی دیوارهای شهرهای ایران محو شود....
در این شعارها خواسته شده است که مسعود رجوی بهعنوان رئیسجمهور ایران انتخاب شود...
بنظر شما ایران با کدام نام شناخته میشود؟
سؤال این است که کدام جریان و چه کسی ایران آزاد و خواستههای دموکراتیک آنرا نمایندگی میکند؟ آیا ایران از دادن آرش، کاوه و بابک عقیم شده است؟ و در جهان بهعنوان کشوری تن داده به بنیادگرایی مذهبی شناخته میشود؟
آیا ایران عزیز ما با دارا بودن ۱۶۴۸۱۹۵کیلومتر مربع وسعت، بهعنوان هیجدهمین کشور در جهان و جمعیتی در حدود ۸۰میلیون نفر رتبه ۱۸در میان پرجمعیت ترینها با داشتن تمدن و فرهنگی غنی و ذخایر سرشار نفت و گاز و معادن، سومین کشور دارای ذخایر نفتی و دومین کشور دارنده ذخایر گاز، در جهان با خامنهای و روحانی نمایندگی میشود؟ یا سیمای دیگری نیز دارد؟....
سیمایی که استبداد و ارتجاع تاکنون مانع دیده شدن آن در افق شب گرفته ایران شدهاند...