خلیفه ارتجاع از همان آغاز جنگ‌افروزی در منطقه با نگرانی از این‌که عواقب آن دامن رژیم را بگیرد، به‌شیادی و رد گم کردن پرداخت. خامنه‌ای ۳روز پس از آغاز جنگ گفت: «ایران اسلامی را پشت این حرکت معرفی می‌کنند، اشتباه می‌کنند... آنهایی که می‌گویند کار فلسطینی‌ها ناشی از غیرفلسطینی‌هاست، ملت فلسطین را نشناخته‌اند» (۱۸مهر).
اما در حالی که جنگ در منطقه وارد چهارمین ماه خود شده، بسیارند سیاستمداران و نظامیان و کارشناسان و خبرنگاران و تحلیلگرانی که می‌گویند فاشیسم دینی حاکم بر ایران در کانون جنگ‌افروزی منطقه قرار دارد و معتقدند حل بحران کنونی جز با تمرکز و اقدام علیه این رژیم به‌مثابه سر مار جنگ‌افروزی میسر نیست.
۳روز پیش مایک پمپئو وزیر خارجهٔ قبلی آمریکا گفت: «اگر مشکل واقعی و اصلی را شناسایی نکنید که از رژیم تهران ناشی می‌شود و اگر به‌نحو مناسب به‌آن پاسخ ندهید با تشدید تنش مواجه خواهید شد» (فاکس نیوز ـ ۱۶دی).
در همان روز سرهنگ ریچارد کمپ فرمانده پیشین نیروهای انگلستان در افغانستان نیز به‌فاکس نیوز گفت: «به‌نظر من استمرار مماشات با (رژیم) ایران، یک اقدام جنایتکارانه است (رژیم). ایران در پشت همهٔ این مشکلات قرار دارد و باید بسیار شدیدتر از آنچه هم‌اکنون در جریان است با آن برخورد کرد».
ژنرال جک کین معاون پیشین ستاد مشترک نیروی زمینی ارتش آمریکا در مصاحبه با فاکس نیوز (۹دی) با حمله به‌رویکرد مماشاتگرایانه دولت آمریکا در قبال رژیم آخوندها گفت: «دولت به‌طور واقعی درک نکرده که چه اتفاقی دارد در منطقه رخ می‌دهد. نیابتی‌هایی که در آنجا فعالیت می‌کنند... همه تحت حمایت و گاهی تحت فرامین رژیم ایران عمل می‌کنند و ما نتوانسته‌ایم به‌این مسأله پاسخ بدهیم».
رسانه‌های آمریکایی به‌طور صریح‌تر و تندتری مماشات دولت آمریکا در قبال رژیم را مورد حمله قرار می‌دهند:
روزنامهٔ وال استریت ژورنال در سرمقاله (۵دی) خود نوشت: «بایدن می‌ترسد (و ما این کلمه را با تعمق بکار می‌بریم) که وارد یک درگیری بزرگتر شود که می‌تواند در سال انتخابات مقبول مردم نباشد... رژیم تهران از ترس آمریکا از تشدید اوضاع به‌نفع خودش سوءاستفاده می‌کند».
برخی اظهارنظرها، علاوه بر حمله به‌سیاست مماشات، بر انجام عملیات مؤثر علیه اهداف نظامی رژیم و نیروهای نیابتی‌اش، تأکید می‌کنند. سرهنگ جو بوچینو سخنگوی پیشین سنتکام تأکید کرد: «رژیم ایران زبان قدرت را می‌فهمد؛ باید یک اقدام تهاجمی انجام داد... تا (این رژیم) عقب بنشیند... یک ضربه تهاجمی، شامل حمله به‌تأسیسات‌ِ رادارها و تأسیسات حوثی‌ها در یمن... هم‌چنین حمله به‌نیروهای سپاه پاسداران در داخل ایران خواهد بود» (فاکس نیوز ـ ۱۶دی).
برخی عملیات حذف قاسم سلیمانی، توسط دولت قبلی آمریکا را الگوی مناسبی برای پاسخ به‌جنگ‌افروزیهای رژیم می‌دانند و آن را توصیه می‌کنند. ژنرال جک‌کین تصریح می‌کند: «من کاملاً متقاعد هستم که باید... با مشابه همان کاری که با قاسم سلیمانی در عراق کردیم. باید به‌رژیم ایران پاسخ دهیم» (فاکس نیوز ـ۹دی).
وال استریت ژورنال هم در ادامهٔ همان سرمقالهٔ یاد شده می‌نویسد: «به‌رغم تمامی هراس‌های بایدن از رژیم تهران، سابقهٔ اخیراً آزمایش شده یعنی حمله آمریکا که در آن قاسم سلیمانی کشته شد، حاکی از آن است که رژیم ایران در مقابل هزینهٔ بالا برای حملاتش، عقب‌نشینی می‌کند».
در واکنش به‌فشارهای فزاینده‌یی که سر مار جنگ‌افزوزی در بیت‌العنکبوت خامنه‌ای را نشانه رفته‌اند، دولتهای غربی ناگزیر شده‌اند، رویهٔ سخت‌تری در برابر رژیم و نیروهای نیابتی‌اش در پیش بگیرند. در پی ادامهٔ حملات حوثی‌های تحت‌امر رژیم آخوندی به‌کشتی‌های تجاری و ناامن کردن دریای سرخ، دیوید کامرون وزیر خارجهٔ انگلستان هشدار داد: «رژیم بدخیم ایران، تهدیدی برای جهان است و این بسیار مهم است که اول از همه، یک پیام فوق‌العاده واضح دریافت کند که این تشدید تحمل نخواهد شد».
نیروی دریایی آمریکا در دریای سرخ در روز ۱۰دی، به۳قایق حوثی‌ها که کشتی‌های تجاری را مورد تهدید قرار داده بودند حمله کرد و سرنشینان آنها را کشت.
سپس یک پهپاد آمریکایی در روز ۱۴دی مقر پشتیبانی لجستیک حشدالشعبی در وزارت کشور عراق در بغداد را هدف قرار داد که در جریان آن یکی از بالاترین سرکردگان حشدالشعبی به‌هلاکت رسید.
به‌این ترتیب واقعیتهای سرسخت روی زمین در خصوص عملکرد جنگ‌افروزانهٔ رژیم به‌عنوان مسبب اصلی جنگ و بحران در منطقه، سیاست‌گذاران غربی را وامی‌دارد که به‌رغم سیاست مماشاتگرایانهٔ خود به‌جانب مقابله با سر مار گام بردارند؛ چنان که جان بولتون گفت: «اگر می‌خواهید از یک جنگ گسترده‌تر در منطقه جلوگیری کنید، زمان اقدام (علیه رژیم ایران) همین الآن است و نه دیرتر» (نیوزمکس ـ ۷دی).
