ارزشهای مجاهدین- قسمت هفتم
هنر شنیدن
در یک سازمان انقلابی که مبارزهیی جمعی در کار است، گوش دادن یا «هنر شنیدن»، یک انتخاب است؛ یعنی انتخاب بیرون از خود یا جمع. یعنی پس زدن فردیت فروبرنده.
روابط میان انسانها معادله پیچیدهیی است. وقتی این روابط بر اساس استثمار و سرکوب و اجبار باشد، البته پیچیدگیاش بهمراتب کمتر است؛ چون تهی از اختیار و آگاهی و مناسبات انسانی میباشد. کما اینکه برای دیکتاتورها سرکوب آزادی بسیار راحتتر از پرداخت بهای دموکراسی و آزادیهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی میباشد.
همین که بخواهیم روابطی داشته باشیم که انسانها خودشان داوطلبانه آن را برقرار کردهاند ـ و چه بسا بر اساس صدق و فدا هم باشد ـ البته که بالاترین نوع پیوند انسانی است؛ اما بسیار پیچیده، حساس، لطیف و به همین نسبت آسیبپذیر است. از این رو باید همواره قوانینش را مو به مو تبعیت کرد. اهمیت این کار در این است که این روابط مبتنی بر ارزشهای انسانی، با مبارزه سیاسی و با جنبشی برای آزادی مردم ایران آمیخته شود.
برای ارتقای روابط جمعیمان، خودمان باید قوانین و اسلوبهای روابط جمعی را فهم کنیم. یعنی درکمان را نسبت به آنها ارتقا دهیم و آنها را در مناسبات درونی، بهعمل درآوریم. برای تحقق این مناسبات، به میزانی که خواستها و امیال فرد خودمان را به نفع مصالح جمع پس بزنیم، میتوانیم این جمع و هدف این تشکیلات و جنبش را پیش ببریم. در جامعه نیز همینطور است.
یکی از مهمترین ارزشهای ضروری در این روابط، «هنر شنیدن» یا گوش دادن است.