با دریافت تصاویر و گزارشهای تکمیلی از برگزاری چهارشنبهسوری، شمای روشنی از این کارزار ملی، نمایان شده است. این کارزار بهرغم آمادهباش همهجانبهٔ رژیم و ورود همهٔ نیروهای سرکوبگر و اطلاعاتی و امنیتی فاشیسم مذهبی حاکم بهوقوع پیوست و در آن هیچ عنصر غافلگیری در کار نبود؛ چرا که بهگفتهٔ سرکردگان نیروی انتظامی، دشمن از اوایل بهمنماه تدابیر و تمهیدات بازدارندهٔ خود را آغاز کرده بود، اما نتوانست جلو آن را بگیرد.
گزارشها و تصاویر منتشر شده از کارزار چهارشنبهسوری و پیوند آتش و آزادی از شهرهای سراسر کشور با تظاهرات و تجمعهایی همراه بود که در آنها شعارهای «مرگ بر خامنهای، لعنت بر خمینی»، «خامنهای بیریشه، خیزش تمام نمیشه!»، «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر!»، «مرگ بر حکومت بچهکش» و «قسم بهخون یاران، ایستادهایم تا پایان» سرداده شد.
در بسیاری از مناطق تهران، از جمله در شهرک اکباتان، تهرانپارس، افسریه، نازیآباد، هفتحوض نارمک این تظاهرات جریان داشت. در شهرک اکباتان، خروش و انبوهی جمعیت با شعارهای ضدحکومتی چنان بود که گلهٔ نیروهای سرکوبگر اعم از اونیفورمپوش و لباسشخصی که در صحنه حضور داشتند، جرأت دخالت و عرض اندام نمییافتند. در رشت انبوه متراکم جمعیت که یک صدا فریاد «مرگ بر خامنهای» سر میدادند، امکان ورود به پاسداران سرکوبگر را نمیداد. در سنندج، کامیاران، بوکان، سقز، بانه، جوانرود و بندرعباس، شورشگران با افروختن آتش راه تردد نیروهای سرکوبگر را مسدود کرده بودند. در جوانرود، جوانان شورشگر، فرمانداری را مورد تهاجم قرار دادند.
در برخی نقاط تهران، جوانان شورشگر، با پرتاب بمبهای دستساز، نیروهای وحشتزدهٔ دشمن را فراری دادند. این وضعیت را برخی رسانههای خبری بینالمللی نیز گزارش دادهاند. خبرگزاری رویترز در گزارش خود با اشاره به تهاجم معترضان بهنیروهای امنیتی، آن را «بالاگرفتن دوبارهٔ اعتراضات» توصیف کرد.
آسوشیتدپرس نیز با اشاره به اعتراضات ضددولتی که از شهریورماه آغاز شد، نوشت: «در اوج اعتراضات، هزاران نفر در سراسر کشور خواستار سرنگونی خامنهای شدند».
در برخی شهرها، حجم آتش و خشم و خروش جمعیت، در کارزار ملی چهارشنبهسوری چنان بود که نیروهای رژیم که از قبل در منطقه مستقر بودند، امکان دخالت پیدا نکردند.
به این ترتیب کارزار ملی چهارشنبهسوری امسال، نمادی از درخشش خط آتش آتش و گسترش آن بود. آتشی که به گفتهٔ خانم مریم رجوی در مراسم چهارشنبهسوری اشرف، «سمبلی است از ادامه قیام مردم ایران برای به آتش کشیدن همه دیکتاتوریها، نابسامانیها و عامل فقر و بدبختی و نکبت مردم ایران یعنی رژیم حاکم و همه اعوان و انصار و کمک رسانهایش».