راهی که آمدیم هفدهم

بازسازی تشکیلات مجاهدین در بیرون از زندان پس از ضربه ۵۰

پس از ضربه‌ سال ۱۳۵۰ و دستگیریهای گسترده سازمان مجاهدین بازسازی تشکیلات خود در خارج از زندان را آغاز کرد. این کار به‌خصوص توسط احمد رضایی و پس از او توسط رضا رضایی که توانسته بود از زندان فرار کند انجام شد.

اتمام حجت احمد رضایی با نفرات

هم‌چنین در شرایط بسیار طاقت‌فرسای آن روزها، احمد رضایی تک به تک با تمامی اعضاء و سمپاتیزانهای سازمان اتمام‌حجت می‌کرد. او شرایط سخت موجود را برای آنها تشریح کرده و آنها را در برابر این پرسش قرار می‌داد که آیا با این وجود حاضر به ادامه‌ٔ مسیر هستی یا خیر!

مهار کردن دامنه ضربات و سازماندهی بقیه کادرها

از جمله کارهای بسیار ارزنده رضا رضایی پس از فرار از زندان این بود که تجربیات دستگیریها، بازجوییها و فعالیت‌های ساواک را به سازمان بیرون منتقل کند تا از ادامه ضربه و گسترش آن جلوگیری کند. هم‌چنین از سال ۱۳۵۰ سازمان به‌طور کامل مسلح شد. یعنی افراد موظف بودند مسلحانه تردد کنند و این موضوع دستگیری آنها را برای ساواک بسیار دشوار می‌کرد.

شهادت احمد رضایی اولین شهید سازمان مجاهدین

در یازدهم بهمن‌ماه ۱۳۵۰ احمد رضایی در محاصره پلیس قرار گرفته و به‌ شهادت می‌رسد. او موفق می‌شود در میانه درگیری با ساواک دوست خود را فراری دهد. در ادامه با انفجار یک نارنجک تعدادی از افراد ساواک را کشته و خود نیز به‌ شهادت می‌رسد و حتی اسلحه‌ کمری‌اش نیز تکه‌تکه می‌شود.

آغاز عملیات نظامی مجاهدین

سازمان مجاهدین عملیات نظامی خود را نیز به‌طور همزمان آغاز می‌کند. سلسله انفجارها در کیوسک‌ های پلیس، انفجار ماشینهای ساواک و هدف قرار دادن برخی مراکز ساواک از جمله این عملیات ها بود. به این ترتیب سازمان مجاهدین وارد دوران جدیدی از اوجگیری و پیشتازی در جنبش مسلحانه می‌شود.