حرفهای ناگفته- احمد ناظم زمردی- قسمت اول
اسم من احمد است.
تاریخ تولدم ۲۸ خرداد ۱۳۶۰.
این روز مصادف شده بود با میلاد آقا امام زمان، به خاطرهمین همیشه وقتی با دوستانم صحبت می کردم میگفتم من میلاد آقا امام زمان بدنیا آمدم....
یکی از دوستانم که اسمش مهدی بود، گفت ۲۸ خرداد ۶۰ که بدنیا آمد میلاد امام زمان بوده است به همین دلیل اسم من را گذاشتند مهدی ، چرا اسم تو را مهدی نگذاشتند؟.....
تا به خانه رسیدم از مادرم پرسیدم چرا اسم منو مهدی نگذاشتی؟
مادرم گفت اسم تو را پدر شهیدت گذشته است به یاد احمد رضایی اولین شهید سازمان به خاطر همین اسم من شد احمد.
گفتم احمد رضایی کی بود؟
گفت اولین شهید سازمان مجاهدین خلق بود در عملیات انتحاری، هم خودش شهید شد و هم ساواکیها را کشت.
پدرم به یاد آن شهید بزرگوار اسم من را احمد گذاشت.
این شاید تنها یادگاریی است که از پدرم دارم.
چون که در ۱۹ شهریور سال ۶۰ یعنی همان زمان که من کمتر از سه ماه عمر داشتم دستگیر شد و در ۲۴ شهریور شهید شد.
پدرم خیلی شناخته شده بود رضا ناظم زمردی در منطقه گرگان. پدربزرگم حاج مرتضی از بازاریهای خوشنام بود که به شهرهای مختلفی تبعید شده بود بخاطر فعالیت در جبهه ملی در زمان شاه و آخرین جایی که مانده بودند گرگان بود.....